Byron bay

Terug bij spot x droppen we mensen en krijgen we de tijd om ff snel te refressen. Vervolgens rijden we door naar Jamba en gaan zwemmen bij een pool gelegen aan het strand. Iedereen springt van de klif af, helaas niet handig met mijn voeten, dus maar klein stukje gewandeld en voor de rest gekletst met mensen. Daarna rijden we naar jamba zelf, wat een klein stadje is waar we lunchen. Eind van de middag komen we dan eindelijk aan in Byron Bay. Na een korte rondleiding door de stad gaan we naar het hostel. De volgende dag staat alweer kayaken op het programma, maar dit keer met dolfijnen.

Kayaken van woensdag was in het national park, maar vandaag is het in open zee. Om te beginnen met kayaken moet je eerst door de golven heen. Gelukkig waren de golven rustig, maar toch redelijk op en neer tijdens het tijsteren van de golven. Daarna kayaken tot bijna bij de lighthouse, want daar is normaal de spot van dolfijnen. Tijdens het kayaken helaas geen dolfijnen van dichtbij gezien, maar wel een schilpad. De dolfijnen, tuimelaars, van veraf kunnen bewonderen, een stuk of vijf. Daarna terug gekayaked. Van de kust af komen is minder zwaar dan naar de kust. Ook weer om het strand op te komen de golven moeten trostseren. Helaas achter gekomen dat mijn stuurkunsten in een kayak toch niet echt heel goed zijn, gelukkig kan ik wel steeds beter pedellen en blijf ik in de boot zitten.

Na het kayaken wandelen we over de lokale markt heen. Leuke soort van hippie markt met veel leuke spulletjes, die helaas te duur zijn. Maar wat een leuke kraampjes met spulletjes. Elke vrijdag en zaterdag is er in Byron bay op het strand een dagmarkt en s avonds is in de stad op deze dagen een avondmarkt. Beide leuk om te bezoeken, maar wel echt hippie gericht met veren in je haar, henna laten zetten en veel hippie kleren. Na het marktje lopen we nog wat door Byron bay zelf. Onderweg genoten van een straatkunsteraars die tekening van graffiti en wat winkeltjes gekeken. Daarna lekker rustige avond gehad in het hostel.

De volgende dag, zondag 10 januari, op het stand gerelaxed. Een australisch gezin uit Melbourne ontmoet en daar gezellig mee gekletst en geluncht. Van hun ook geleerd om op een bordieboard te surfen en met je lichaam te kunnen surfen. Toch wel pijnlijk voor je buik om te lichaamsurfen. Helaas verbrand op mijn rug, dus ff niet meer in de zon zitten en t-shirts dragen.

Maandag vertrekken we uit Byron Bay om naar Surfers Paradise te gaan. Onderweg maken we een stop op point danger lookout. Op dit punt bevindt zich de splitsing tussen queensland en new south wales. Daarnaast is hier een tijdsverschil van een uur vroeger. Het verschil met nederland is dan vanaf nu ook negen uur.

Eerste dagen oostkust australie

S morgens vroeg staan we op en pakken onze tassen en lopen ermee naar Wake Up. Dat was een dagje Sydney dingen regelen. Maar vandaag start dan echt de trip waarom iedereen naar Australie komt, we starten et de oostkust. Maar niet zomaar de oostkust zoals iedereen met Greyhound, maar met Loka. Deze organisatie brengt je ook naar unieke plekken toe waar backpackers normaal niet snel komen. We beginnen de dag dan ook gelijk meteen rit naar Hunter Valley. Dit is een gebied vol met wijngaarden en starten in de middag dan ook met een wijnproeverij met vijf verschillende wijnen. We krijgen champagne, 2 rode en 2 witte wijnen. Merk toch dat ik meer een witte wijn drinker ben dan rood. Daarna rijden we door naar baringhton top stop. Dit is plek waar je supemooi uitzicht heb en normaal gaat tubben, maar helaas te veel regen voor beide. S avonds de groep beter leren kennen onder het genot van heel veel pizza. Loka reist met busjes van maximaal 24 mensen en we reizen allemaal samen tot Byron bay. De volgende morgen gaan Joyce en ik vissen, aangezien tubbing niet doorgaat. Vishengel in het water met brood eraan en wachten op de vissen. Na drie mislukte pogingen. Vissen eten wel het brood, maar ben of te vroeg of te laat om ze te vangen, lukt het de vierde keer wel om een kleine vis te vangen. Helaas lukt inhalen van de vis niet goed, dus dan maar vishengel uit het water haald. Niet echt de beste manier om een vis te vangen, maar ja het werkt. Na het vangen van de vis, de haak verwijderd en toch maar terug get water ingegooid na een foto van de vis. Het is ons beide gelukt om een vis te vangen, Joyce vangt zelfs een vis die bijna net zo groot is als haar bovenlichaam. Naast vissen heeft Joyce zelfs twee schildpadden gevangen, helaas bleef bij een de haak achter.

Na het vissen rijden we door naar een koala opvangcentrum in port macquarie. Hier worden koalas die gewond zijn naar toe gebracht om te herstellen. Veel van de koalas die hierheen gebracht worden hebben chlamydia. Koalas zijn sinds 1927 een beschermde diersoort, na bijna uitgestorven zijn. Koalas worden nog steeds bedreigt door het vernietigen van hun leefgebied. Na het zien van de gewone koalas rijden we door naar spot x.

S avond bij spot x eten we gezellig met zijn alle, maar ga wel op tijd naar bed. Woensdag staat namelijk een vol programma op de dagplanning. We gaan de morgen beginnen met 2 uur surflessen en de middag anderhalf uur kayaken. De morgen begint vroeg met uitchecken, ontbijten dan door naar de surflessen. Eerst veiligheidsinstructies en dan door naar het strand op het drogen oefenen. Nadat een paar gedaan te hebben, pakken we een surfboard en gaan het water in. Tegen de hoge golven op lopen en dan een mooie uitkiezen om op te oefenen met surfen. Na vele pogingen eindelijk gelukt om te staan voor een paar tellen en zelfs twee kleine golven mee te pakken. Wat leuk om te doen, maar 2 uur is best kort. Daarnaast mislukken helaas ook de meeste pogingen om te staan, vaak lukt het kort en dan val je hard. Maar toch wel echt een overwinning als het gelukt is om een golf surfend mee te pakken. Nu af en toe maar een surfboard huren en zelf verder oefenen. Daarna lunchen en ff relaxen.

Om half drie stappen we dan het busje in en rijden voor 20 min verder naar het kayaken. Daar starten we met kayaken naar Rivercamo, onze nachtstop. We krijgen een driepersoons kayak met een ander meid van de groep. Diegene in het midden hoeft niks doen. Eerst stukje met de wind mee kayaken, je hoeft bijna niks te doen om vooruit te komen, maar dan gaan we de hoek om en wordt de wind sterker. We hebben dan ook ineens de wind tegen en moetem harder pedelen. Na een tijdje ff rusten en neemt Joyce het over. Als de andere meid rust wil, pedelen Joyce en ik samen. Helaas moeten we wel tellen, anders raken de pedels elkaar steeds, maar hebben we een goed ritme samen te pakken. Mooi om door een national park te kayaken. Bij het uitstappen om de kayaken op te ruimen, helaas hard gevallen en nu vel van mijn tenen af. Maar wel een leuke avond gehad ondanks dat. Lekker op eem verlaten plek geweest met alleen een kampvuur en plek om te slapen. O ja en super veel sterren om te zien en door het weinige licht ook nog eens heel helder. Genoten van vis van de barbueq en van het kampvuur met de groep bij rivercamp. Daarna voor het eerst slapen in een tipi. De volgende morgen met de bus terug naar spot x.

Melbourne en Sydney

Aangekomen in Melbourne, Australie na een moeizame vlucht met veel turbulentie. Verrassend snel door de douane en met de bus naar het hostel toe. Midden in het centrum van Melbourne zitten we. Vanwege het tijdsverschil voelt elf uur s avonds voor ons als een uur aan en gaan dan ook gelijk naar bed toe. Tussen Nieuw Zeeland en Melbourne zit namelijk twee uur tijdsverschil.

De volgende morgen doen we boodschappen en als we terugkomen bij het hostel komen we Nicolette en Lisa van de groep tegen. FF kort bijgekletst en daarna ontbeten en stad verkent. 'S morgens er een beetje doorheen gelopen en s middags een stadswandeling van drie uur gedaan. Langs alle hoogtepunten gelopen, die toch wel anders zijn dan bij Sydney. Het parlementgebouw, de chinese wijk en de graffitimuur gezien. Moet zeggen dat Melbourne toch wel een overgang is na het rustige Nieuw Zeeland. Weer ff wennen die drukte en de geluiden op straat naast de grote omvang.

In Melbourne vieren we ook oud en nieuw. Op oudejaarsdag gaan we naar de Victoriamarket en komen Tessel tegen, van de travelactive groep. Superleuk om elkaar toch ff snel weer te zien. Het voordeel is dat de victoriamarket helemaal aan de andere kant van het centrum zit, maar gelukkig heeft melbourne een goede oplossing hiervoor. De gratis trams binnen het stadscentrum. En maken dan ook gebruik van de city circle waarbij je ook nog eens uitleg over de stad en bezienswaardigheden krijgt. Superleuk om gewoon al een rondje mee te rijden. In de middag rustig aan gedaan en s avonds rond 8 uur naar fedration sqaure toe om naar optredens te kijken. We vieren deze avond met Nicolette en Lisa. Om een uurtje of elf begint leuke muziek. Mis alleen iets voor twaalven de klok die aftelt tot het nieuwe jaar. Dan maar zelf tellen en begin met 5 4 3 2 1 gelukkig nieuw jaar. In nederland is het pas 2 uur, raar dat het hier al 2016 is en daar nog 2015. Leuke avond met zijn vieren gehad en genoten van de muziek en toch ook wel van het vuurwerk, wat helaas na tien min al over was. Rond een uur gaan we naar het hostel toe, gelukkig kort lopen, want op straat lijkt het wel een chaos. Iedereen wil de trein naar huis hebben en hiervoor moet alles in goede banen geleiden worden, want er willen duizende mensen de trein hebben. Hierdoor wordt er met luchtverfrisser gesprayd en staat er veel politie.

De volgende morgen uitgeslapen en ontbeten. Daarna met zijn viertjes naar brighton beach geweest. Op Brighton beach zijn allemaal strandhuisjes in verschillende kleurtjes terug te vinden. Dit strand staat hier ook bekend om en wat een leuke strandhuisjes inderdaad. Na wat foto's gemaakt te hebben, lekker op het strand neergeplofd en gekletst met zijn alle.

Zaterdag 2 januari staan we vroeg op. Om zeven uur vertrekt het busje voor de Great ocean road. 600km op een dag rijden langs verschillende hoogtepunten. Omdat er bosbranden bij de begin dorpjes is, sinds kerst, is de route de eerste 100km veranderd. Onderwegin het begin veel regen, wat goed is voor de branden, want er zijn al 130 huizen afgebrand. Een leuk weetje over deze weg is dat het is aangelegd on 1919 door soldaten als herrinering aan de eerste wereldoorlog. Na vele stops onderweg komen we eindelijk aan bij de hoogtepunten, loch ard gorge en de twaalf apostelen. Echter zijn de twaalf apostelen er maar zeven, dus hoe die aan de naam komt is de vraag. Helaas niet al te mooi weer, maar de zon kwam door de wolken langzaam te voorschijn. Hierna rijden we weer 280km terug naar Melbourne. Want als je maar een dag de great ocean road doet, rij je iet helemaal door tot Adelaide. Dat zou ook niet haalbaar zijn, want dan rij je 790km heen en hetzelfde weer terug. Toch echt te veel voor een dag.

Zondag staat de botanic garden op het programma, maar eerst s morgens de tas inpakken, want 's avonds om tien uur verlaten we melbourne weer. Voor een dagje op naar sydney. Via de verschillende parken in het zuiden van Melbourne wandel ik naar de botanic garden. Voor de ingang staat het monument shrine of remember als herdenking aan de oorlog. Op dit moment heb je een mooi uitzicht over Melbourne. Na het moment ben ik de botanic garden ingegaan. Eerst een stukje gewandeld en daarna lekker geluncht in het park. Daarna langs verschillende delen van de botanic garden gewandeld, sommige nog mooier dan de andere. Vooral de bloemen van dit seizoen waren erg mooi, net als het water waar je slangen en schilpadden kon spotten. Helaas geen slang gezien, maar wel een schildpad van verweg gezien. Tussendoor genoten van de vogels die klinken als een bel en hierdoor bell heten. Samen met een volgelaar een tijdje staan kijken en fotograferen van deze vogelsoort. Daarna lekker genoten van de spellende kinderen, een bal uit het water halen in het park. Rond een uurtje of half drie weer richting stad gegaan en wat rondgelopen op de zondagsmarkt en stad. Eind van de middag nog ff gezocht naar werk voor februari, maar je schijnt hier beter lastminute te kunnen zoeken. Daaran eten en tas gepakt en met de gratis tram naar het station gegaan om daar de nachtbus naar sydney te pakken.

De nachtbus naa sydney, 925 km in nacht, naar buiten kijken heeft geen nut. Je ziet niks en het is eigenlijk te donker om wat te doen. De bus lijkt van boven op een vliegtuig en de stoelen op bureaustoelen die voor geen meter zitten. Na een korte nacht dan ook echt klaar wakker om zes uur s morgens, na een stop om twee uur s nachts voor de wc. Niet echt een aanrader de nachtbus, maar wel een goedkope oplossing. In Sydney zelf de hele dag dingen geregeld en bijgekletst met Nick van travelactive. S avonds genoten van een hotdog van 1 dollar van het hostel. De dag eindigd vroeg en op naar de oostkust morgenochtend. Om acht uur vertrekken om naar Hunter Valley te gaan.

English version of last week in New Sealand

We arrived in Turangi on the 23th of December and leaved on 26th of December. The first day we looked around and did some shopping for Christmis. The second day we went white water rafting. We sarted with a grade of three from six. We found it better to start with a lower grade for the first time. What was this a nice activitive. We had to hold or hands on the boat somethings and enoyd the jumping in very cold water. After 2,5 hours om the water the white water rafting is ending. We went to the hostel and spent there the night. The thirth day in Turangi is Christmasday. We started this day with a emty hostel and did a walk for 2 hours. We did the torangi river trail next to the river with a beautiful view of the town. When we went back to the town, we met three boys. They said that we have to celebrite christmas with the town. So we went to the communitionhome and it a christmas lunch with local people. Every one want to know or story. After eating and a lot of talking we went back to the hostel. We trying to baking a cake, but it is difficult if the oven switch on and off all the time. But it was a nice cake. In the evening we made or christmas meal and loked or self out of or room. We know were the reception key was, so we took them and open or room after trying to call the hostel a few times. The 26th of december we spend all the time jn or hostel and sitting in the bus. In the afternoon we walked to the lake in Taupo, but that was all things we did this day.

On the 27th we leaved Taupo to go to or final destination, Auckland. On 29th of december we leave New Zealand and go to Australia. We packed or bags on Monday and did a city walk in Auckland. On Teusday we did the hiking of Mt Eden in Auckland and in the afternoon we went to the airport. With the hikimg you have a nice view from the city.

English version of Wellington

The 21th of December we leaved Kaikora. It is bad that we leave a nice when it is nice weather, only for sitting in de bus and on the ferry. We have done the South island and going again to the north. New Zealand is almost finish, eight days left before we going to Australia. What is the time going fast when you travelling. It looking like yesterday that I left the Netherlands. Now you can read how chrismist in New Zealand is.

But first about Wellington. I stayed two night in Wellingtn. The first we arrived very late, so only eating and make a bugdet. Not the most exating thing. The next dag we walk to wEllington city and took the train with a lightshow to the top of Wellington. We walked back to the city to the botanic garden. After this walk, we went to the Papa Museom. This museom look like the museom of Auckland. But the nice thing in this museom is that you learn about the animals you saw with whale watching. On wensday we leaved Wellington to go to Turangi. In Turangi we celebrated Christmis.

Kerst en laatste dag in Nieuw Zeeland

Dan eindelijk het verhaaltje over kerst in Nieuw Zeeland. We worden verwelkomt deze dag in een leeg hostel met een waterig zonnetje. S morgens starten we de dag met een wandeling op de tongariro river trail. Een mooie track langs de rivier met boven op de berg een mooi uitzicht op Turangi. Onderweg komen we vele hardlopers en wandelaars tegen, die we allemaal vrolijke kerst wensen. Je krijg het hier ook van iedereen terug. Nu je langer in Nieuw Zeeland bent, ga je steeds meer de geluiden van vogels herkennen en kan je ze ook echt spotten. Onderweg dan ook meerdere malen gestopt om de vogels te bewonderen en te fotograferen.

Wanneer we terug lopen langs de snelweg, worden we verwelkomt door drie Maori mensen. Ze nodigen ons uit voor het gezamelijke kerstlunch van het hele dorp. Met kerst komt het hele dorp samen om kerst te vieren in het buurtgebouw met muziek en kadootjes. Eenmaal in het buurthuis worden we welkom geheten door verschillende mensen en zie we een lange tafel met verschillende gerechten erop, soort hangi gerechten. Na een bescheiden bord te nemen, nemen we plaats tussen een echte Maori familie die ons volop vragen stelt. Super nieuwsierig naar onze verhalen was iedereen en dan ook meerdere keren uitgelegd wat onze plannen zijn. Na lekker gegeten te hebben besluiten we naar huis te gaan, de mensen zijn bezwaard dat we al vertrek, maar ja wij voelen ons bezwaarder om te blijven. Toch wel raar om zomaar een gratis lunch tussen wildvreemde mensen op kerst te eten.

S middags besluiten we te gaan bakken. Eerste uitdaging is om alle bakspullen te vinden in een vreemde keuken. We beginnen met de ingredienten en dat gaat allemaal goed. Als we de taart in de oven willen zetten begint de tweede uitdaging. Elke keer wisselen van hostel, betekend ook steeds een andere oven. En ja hoe werkt deze nou. Na eindelijk gevonden te hebben, blijkt deze uit zichzelf uit te gaan. Helaas niet helemaal zoals we bedoeld hebben de taart, maar met vruchten en slagroom super lekker. Maar slagroom op een taart doen, nog best lastig aangezien de hele keuken vol met sneeuw leek. Deze slagroombus is extra beveiligd te openen, maar helaas niet geschikt voor schudden. S avonds als dessert dan ook gedeelt met Amerikanen in het hostel. Want ja, in dit hostel kan dat zeker, want we zijn maar met zijn zessen.

Als we ons kerstdiner bereiden besluiten we onze spullen in de kamer neer te leggen. Wanneer we de kamer uitlopen, vergeten we de sleutel. Als ik de deur dicht doe, realiseer ik, sleutel vergeten en helaas gaat deur automatisch op slot. Ons zelf buitengesloten op eerste kerstdag. Na eerst geprobeert te hebben via het raam naar binnen te gaan, toch maar noodnummer gebeld. Helaas nam niemand op. Gelukkig wist Joyce waar de receptiesleutel lag, dus na snel die te openen en de reservesleutel te gebruiken, onze eigen sleutel weer gehaald. Later worden we gebeld en toch maar vrolijk kerstfeest gemeld. Want ja het is toch zielig als ze op kerst langs moet komen. Gelukkig waren de Amerikanen van het toetje het volledig met ons eens.

De volgende dag vroeg op staan op om te skypen met huis. Helaas was hun kerst niet echt een kerst, maar gezellig om toch weer ff elkaar te zien en ook weer eens Lennart. Want ja iedereen die mijn broertjes kent weet hoe die zijn. Na geskypt te hebben, rustig tas inpakken en uitchecken. En dan wachten tot de bus vertrekt om kwart voor twee, helaas stond op ons papier een uur dus lang wachten, maar gelukkig is het hier 30 graden en vollop zon dus dat maakt het een stuk beter. Verder beetje door Taupo gelopen en maar vroeg gegeten. In Taupo zijn we naar het meer gelopen, wat het grootste meer van heel Nieuw Zeeland is. In dit meer past heel Singapore.

De volgende morgen, zondag 27 december, vertrekken we al weer terug naar Auckland, de laatste bestemming met Kiwiexpercience en de laatste stad in Nieuw Zeeland. Nog maar 3 dagen en dan al weer over. Nu hele dag in de bus en dan op naar het hostel met alle Fransen. Eenmaal aangekomen bleker er bijna geen Fransen te zijn en was het hostel super rustig.
Zelfs een 3 persoonskamer voor ons tweeen. Ook kregen we korting vanwege een beoordeling op tripadvisor. Enige verdere verandering was dat het hostel in de steigers stond, maar dit was gelukkig alleen voor verven.

Maandag pakken we onze backpack helemaal uit en wassen alles. Wel zo handig om schone kleren te hebben voor Australie. Daarna lekker geluncht en de bus naar de stad genomen. Een stadwandeling van de lonely planet gewandeld. Toch wel raar dat ze daar een gebouw van de universiteit een synachoge noemen, maar ja er zaten wel echt mooie gebouwen tussen. Nadat we bij de harbour kwamen en een ijsje gekocht hebben, zagen tijdens het ijsje eten een jongen fotos nemen van een gebouw. Maar was zo lang bezig voor de perfecte foto dat we ons afvroegen wat is de perfecte foto. Nadat gevraagd te hebben en een hele uitleg of zijn fotografie project, wat Humans of Auckland heet wat gebasseert is op Humans of New York, hebben we nog een heel tijd met de jongen gekletsen. Ondertussen ook zelf meegedaan aan het project door een foto van ons te laten maken en ons verhaal over backpacken gedaan en rond een uurtje of vijf je bus terug gepakt. Na het avondeten helaas de hele avond bezig geweest met pakken, want ja dat duurt best lang als alles er uit is.

Zondagochtend doen we rustig aan en checken rond half tien uit in het hostel. In de ochtend besluiten we nog een wandeling naar mount eden te doen. Met de wandeling van mount eden wandeling je naar boven op een berg, waar je super mooi uitzicht op de stad Auckland heb. Dan bedenk je ineens hoe groot deze stad is en deze wandeling is echt een aanrader voor iedereen die naar Auckland komt. Als we terug lopen zijn we eigenwijs en besluiten het bordje wrong way dan ook maar gewoon te negeren en gewoon de kant die wij willen hebben op te wandelen.

Na in het hostel geluncht te hebben, worden we om drie uur opgehaald door een taxi om naar de airport te gaan. Na het inchecken willen we kijken wat onze gate is, staat er op het bord, relax. Pas wanneer je echt naar de gates moet, staat er welke gate je heb. Daarna het vliegtuig in en naar Melbourne vliegen wat 2639 km is en alleen maar over zee.

Hobbiton nadoen

Voor iedereen die lord of the rings en/of hobbit gezien heeft, ik ben vandaag een hobbit, het zijn natuurlijk kleine mensen die een holletje in de boom hebben. Wanneer we vanaf de bottum bus (deep south) een wandeling willen starten, wordt eerst gevraagd wie de kleinste zijn. Een meisje en ik worden er natuurlijk uitgepikt. Starten de wandeling en bij een boom stoppen we. Deze boom heeft een mooie ingang met een raampje. Wij moeten er dan ook inklimmen en door het raampje kijken, net als de hobbits. Wat een grote ruimte heeft de boom nog van binnen eigenlijk. Lijk inderdaad net een hobbit vanuit de boom.

Net voor kerst

De 21ste verlaten we Kaikora na 3 dagen er verbleven te zijn. Helaas een leuke stad met mooi weer verruilen voor de hele dag bus en ferry. Want ja, we gaan weer naar het Noorder eiland toe. Nieuw Zeeland zit er dan ook al bijna weer op, nog acht dagen en dan naar Australie toe. Wat gaat de tijd toch snel, het lijkt nog als de dag van gisteren dat ik vertrokken ben uit Nederland. Maar goed daar genoeg over gehad, nu maar door met wat ik beleefd heb. Want ja, iedereen is benieuwd hoe kerst in het verre Nieuw Zeeland is.

Maar eerst nog in Wellington geweest voor twee nachtjes. Kwam van de ferry laat aan en meteen gekoken en wat gebudgeteerd. Niet het leukste gedeelte, maar moet helaas ook gebeuren. De volgende dag door Wellington gelopen. Met het treintje door tunnels met lichtshow naar het hoogste punt van Wellington gebracht. Door de botanische tuinen naar beneden gewandeld naar the Papa Museum. Een museum die veel leert over de maoricultuur, de flora en fauna en de dieren van Nieuw Zeeland. Leuk om nu ook meer te weten te komen over de dieren die je gespot hebt bij het walvisspotten. Voor de rest lijkt dit museum een beetje op die van Auckland.

Woensdag verlaten we Welington om door te rijden naar Turangi om daar kerst te vieren. Van Wellington naar Turangi op een weg gereden die in de winter gesloten is en best gevaarlijke is vanwege heel veel wind. Moesten dan voor het eerst onze gordel aan in de bus. Best raar, andere routes leken wel gevaarlijker, zie verhaal River Valley. Eenmaal aangekomen in Turangi boodschappen gedaan, want alles is met kerst dicht en daarna de stad verkent. S avonds wat dingetjes geregeld voor australie en gezellig gekletst met mensen uit Amerika, die in Armenie wonen.

Vor donderdag staat white water rafting op de planning. Een van de dingen die je echt gedaan moet hebben in Nieuw Zeeland. Kiwiexpercience biedt alleen een van de hoogste graads aan, maar willen toch wel rustiger beginnen. White water rafting is van graad 1 tot 6 en starten vandaag met graad 3. Een goed begin dachten we. We worden opgehaald vanaf het hostel en naar de office gebracht. Daar betalen we en worden we in onze wetsuits gehezen. Rijden naar het beginpunt van de rivier om op te stappen. De rivier bevindt zich tussen twee kliffen en hierdoor zijn er niet veel plekken om de rivier te betreden. We gaan vanaf dit punt 16 km over de Tongariro river raften met 60 stroomversnellingen. Elke stroomversnelling heeft zijn eigen benadering en naam. Na het oefenen van paddelen starten we met raften. Na de nodige keren de touwen vast te pakken om er niet uit te vallen, stoppen we om van de klif te duiken in toch wel echt koud water. Daarna varen we nog een stukje door stroomversnelling omgekeert of met een twist, nog gaver dan gewoon normaal. Na 2,5 uur zit het raften erop na gezwommen, gespringen en nat gespoten te worden door het water. Eenmaal terug bij de office worden we verwelkomt met warme chocomelk en een sandwinds.

Dit verhaaltje eindigt helaas net voor de kerst. Om te weten hoe kerst in Nieuw Zeeland is, moeten jullie helaas nog op het volgende verhaaltje wachten. Maar iedereen fijne kerst gewenst, Koa Kirihimete (merry christmas).