English version of queenstown to Kaikora

In the evening I came back from Deep South and eated a pizza with some friends. By the order of my pizza I saw my name wrong. I have to learn how to spell my name correct and asked in English how to spell, so I can learn it. The next day I want to do a walk, but when I came by the beginning of the walk it says it was closed. So I went to the cookietime to eat a big caramel cookie sundea. What was the sundea so nice, when you are in Queenstown you have to try something from the cookietime, it is so nice.

On tuesday I travel furture to Lake Tekapo. On the road to Lake Tekapo has the bus waiting for a truck with a hole house on the back. Here it is normal to move with your house. After the house we drived to a nice pass and after this we arrived in Lake Tekapo. In Lake Tekapo did we a walking to Mt John and visited a church. Tekapo is a city for a lot of asian people, they a come to visited this place. Lake Tekapo is s nice city to see some stars but it was raining or to cloudy to saw the stars when we were there.

On thursday we leaved Lake Tekapo to go to Christchurch. Christchurch is a city that is damage from a earthquake in 2010 and 2011. The hole city is recovering from this and you only see buildingplaces and streetart.

The next day we went to Kaikora. Kaikora is a bueatifull place. In the afternoon we want to do whale watcthing but it was canneled and removed to sundaymorning. So we rental a bike and been to the sealcolony to watch seals. In this sealcolony the seals also on the carpark. So you can close to them, but it is the best to keep more distens than ten meters. Seals can be agressive, so one man came to close and he had to jump back. On saturday I talk with people from the hostel and painted a stone. In the afternoom I went to a sheep farm. We saw a lamb from 3 days old and how to cut a sheep.

On sunday we waked up early for the whale watching and saw three whales, dolphins and seals. For the first whale the boat has to search long time. We spot the first whale after 45 minutes. After we spot one, we saw this whale for I think almost ten minutes and than go to the next one, that is spot from another boat. After this one, we saw some helicopters that has spot the threeth one. Because we had time over and the dolpine swim is not by the dolpins we had the oppertunitie to go to the dolphins and the seals. When you do whale watching you can also see albatross. Albatross is the bigst bird from a the birds. After whale watching we had as lunch a grilled fish from one of the stand of thie road. They catch the fish in the morning and make it in the afternoon. So we eat really fresh fish and it was so nice.

Queenstown, lake tekapo, christchurch en kaikora

Laatste dorpjes op het zuidereiland voor we doorgaan naar het noordereiland.

Terug gekomen van Deep South na een lange dag. S avonds na negen uur komen we eindelijk aan in Queenstown. Snel inchecken in het hostel en dan door naar Domino's om een pizza met een paar mensen van Deep South te eten en dan naar bed. Bij dominos een pizza bestellen is makkelijker dan je naam spellen ben ik achter gekomen. Probeer in mijn goede engels Lieke te spellen. Denk ik het goed te hebben gespeld, kijk ik op het scherm of de pizza al klaar is, staat er niet Lieke maar Leaka. Helaas toch wel echt slecht. Hierdoor maar ook later aan een Engelse gevraagd hoe zij het speld en gelijk opgeschreven. Toch maar echt leren het wel goed te kunnen spellen.

De volgende dag gaan we een wandeling doen langs de gondola. Wanneer we bij de route aankomen staat er een leuk huisje dat we bekijken. Dan lopen we naar de ingang van de route en staat er dat deze gesloten is en vanaf een andere route gestart kan worden. Geprobeerd de andere route te vinden, maar er waren vier splitsingen en er stonden geen bordjes welke te kiezen. Dus maar weer terug gegaan naar de stad en naar de Cookiebar geweest. Eerst naar een winkel ernaast om korting te krijgen en dan naar de Cookiebar. Bij de Cookiebar aangekomen kijken we naar al het lekkers. Op het scherm komt een sundea naar voren. Een echte cookie sundea en die kiezen we dan ook. Een super sundea met lagen ijs, caramel en koekkruimels met slagroom om het af te maken met een mini koekie. Deze sundea wordt de caramel cookie sundea genoemd. Bijna te veel zelfs om op te eten. De rest van de middag gezellig gekletsen met Jenny van kiwiexpercience en australie geboekt. Na het eten zijn we terug gegaan naar de cookiebar, want tussen 6 en 7 uur is er happy hour en krijg je twee koekjes voor de prijs van een. Dus de volgende dag lekker genoten van onze caramelkoek. Iedereen die in Nieuw Zeeland is en een Cookiebar ziet, ga erin en geniet van een echt lekker vers gebakken koekie, ijs of sundea.

Dinsdag verlaten we Queenstown om door te reizen naar Lake Tekapo. De route van Queenstown naar Lake Tekapo is een mooie route door een pas heen. Voor de pas eerst wachten op drie vrachtwagens die langs reden met een wel heel grote lading, namelijk een huis. Het is hier goedkoper om met huis en al te verhuizen dan je huis te verkopen. Dus wordt dit dan ook als doodnormaal beschouwd. Toch wel raar om een huis in delen te zien op een vrachtwagen. Maar daarna rijden door de pas met een uitzicht op bergen en een plek waar je perfect kan zweefvliegen. Je ziet dan ook meerdere onderweg en maken er in de buurt een lunch stop. Helaas geen tijd om het te doen, maar leuk om te zien. Na deze pas rijden we een tijd langs het spoor en komen in Lake Tekapo aan. Perfecte plek om sterren te zien, helaas te veel regen en wolken als die tijd dat wij er zijn. Daarnaast is Lake Tekapo echt een asiatisch stadje. Komen bij een kerkje aan, gezellig bekijken, staan er allemaal asiaten voor. Verder nog een wandeling naar Mt John gedaan, een wandeling door het bos maar de top van de berg. Op deze berg staat een observatorium om sterren te bekijken. Helaas mag je hier s nachts niet zelf heen om sterren te kijken, maar die zijn er niet te zien. Verder maar snel weg uit Lake Tekapo, niet mijn dorpje. Wel een lekkere maaltijd gemaakt, hutspot. Alleen helaas prakte de wortels niet en waren de aardappelen wit, waardoor het geheel niet op hutspot leek, maar met een beetje jus smaakte het lekker. Mensen kijken ook een beetje raar op hier van de combinatie alles in een pan en prakken maar. Toch denk ik wel een beetje gewoonte van alleen de Nederlanders, maar zolang het maar lekker is.

Donderdag verlaten we dan ook Lake Tekapo en gaan naar Christchurch. Christchurch is een stad die in 2010 en 2011 zwaar getroffen is door een aardbeving. Deze stad is nog zwaar herstelde hiervan en ondergaat nog kleine aardbevingen meerdere keren per week. Donderdag op vrijdag was er zelfs een aardbeving van 2.7 net buiten Christchurch. De stad lijkt door alle aardbevinden waarvan het herstelde is, nog een bouwput. Het monument voor de aardbevingen zelf is ook nog in aanbouw en is 6 jaar na dato pas klaar. Dit geeft wel aan hoe erg de stad er onder geleden heeft. Om de stad toch aantrekkelijk te maken is er door de hele stad straatkunst terug te vinden. Dan ook een route gewandeld langs alle straatkunst, die soms de bouwvalligheid doet verdoezelen. Nog een leuk weetje over Christchurch. Bij het inchecken mijn paspoort laten zien, die na een ongelukje in de tas in Hot Water Beach naar chocolade ruikt. Bij het terugkrijgen van de paspoorten zien wij gelijk het verschil. Als ik zeg dat door de geur komt, begint de man achter de balie aan mijn paspoort te ruiken. Ja hoor, nog steeds ruikt een deel van mijn paspoort naar Chocolade. Hoe zou dit straks met de douane gaan?

Na Christchurch gaan we door naar Kaikora. Kaikora is een klein maar leuk stadje. We komen Kaikora binnen rijden om elf uur en stoppen eerst op Kaikora lookout om over de stad uit te kijken en rijden dan door na de sealcolony. Hier kunnen we de zeehonden van dichtbij bekijken. Zeehonden liggen gewoon tussen de auto's. Best lastig om dan tien meter afstand te houden. Later op de middag terug geweest en toen bewees het maar dat je echt niet te dichtbij moet komen. Een man raakt de zeehond bijna aan en deze begin aan te vallen. Man springt snel achteruit. Vrouw heeft het gefilmd, haha. Na de sealcolony worden we afgezet bij het hostel en checken in. Snel spullen droppen, Joyce betalen voor het dolfijnen zwemmen en door naar de Whale Watching centre. Na rennen door tijdsnood, want hadden maar half uur voor inchecken en naar de whale watching te gaan, wat 20 min uit elkaar ligt. Na veel gehuig daar aangekomen blijkt het gecancelled te zijn. Gelukkig kunnen we ingeboekt worden voor zondag om 7.45. Dan maar fietsen pakken en gaan fietsen naar de sealcolony en genoten van de zeehonden. Op de tandemfiets fietsen, wel te gelijk opstappen anders gaat het niet goed. Iedereen waar we langs fietsen kijkt ons, ja want hier is een tandem helemaal niet normaal en de meeste mensen kunnen er ook niet op fietsen.

De volgende ochtend lekker geklets met mensen in het hostel. Omdat het zou gaan regenen, wat uiteindelijk niet gebeurt is. Wat boodschappen gedaan en winkeltjes gekeken op de fiets, want die is gratis dus wel zo makkelijk. S middags gaan we in het hostel een steen beschilderen. Ja hier doodnormale bezigheid. Hier in het hostel liggen overal geschilderde stenen van mensen en zo kan je ook zien uit welk land de backpackers komen, superleuk idee. Het drogen van de steen duurt best lang dus in die tijd pakken we de fietsen en gaan naar een boederij toe. Om te zien hoe schapen geschoren worden, schijnt heel erg leuk te zijn. Je kan er gewoon zo naar binnen lopen en na een paar minuten wordt je begroet door de hond. Vervolgens komt de schapenherder en geeft je een lammetje van drie dagen oud in je armen, zodat je een leuke foto kan maken. Als er meer mensen komen mogen we eerst het lammetje voeren en daarna kijken hoe een schaap geschoren wordt. Wat ziet dat er zielig uit, maar het helpt het beest wel. Daarna veel uitleg gehad over de werkzamenheden die er bij komen kijken en het blijkt dat je maar 12 dollar per jaar per schapenvacht verdient. Echt heel weinig, maar ze hebben gelukkig de show er ook nog bij. S avonds in het hostel lekker gekletsen en spelletjed gespeeld.

Zondagochtend staan we vroeg op om te gaan whale watchen. Om kwart voor acht bij de whale watching inchecken en om kwart over acht de veiligheidsbriefing. Tijdens het wachten maar wat souverniers gekeken. Na de briefing worden we in een busje gezet voor een ritje van zeven minuten van Kaikora centrum naar South Bay. Dan eindelijk op de boot. Starten opnieuw met een briefing over veiligheid en varen dan supersnel weg. Tijdens het varen moet je binnen blijven zitten. Na ongeveer 40 minuten gaan we langzaam varen en mag je naar buiten toe. Hierbij kan je kijken hoe ze een walvis proberen te spotten en luisteren naar het geluid van een walvis. Je weet dat er een in de buurt is als je veel clicks hoort over de soort van sonar. We zien een eerdere boot die al een walvis gespot heeft en varen daar dus heen. Van de walvis vanaf de boot zie je niet veel. Je ziet de walvis ademen en een gedeelte van zijn rug, maar dit is het beste te zien van bovenaf dus de hele tijd op het bovendek gestaan. Het meest spectaculare is wanneer de walvis naar beneden duikt en zijn start laat zien. Meestal heb je er mazzel een te zien, maar na deze walvis varen we een tijdje rond en ineens zien we weer een boot stil liggen en varen erheen. Dit wordt de tweede wavis die we zien. Na veel geluk zien we zelfs ook een derde walvis. Omdat we nog tijd over hebben en het dolfijnenzwemmen wisseling van boten heeft, kunnen we snel een kijkje gaan nemen bij de dolfijnen. Er zijn in Kaikora Dusky dolfijnen die speciaal in deze omgeving leven. Helaas blijven we hier maar kort, omdat al snel een boot van de dolfijnenzwemmen komt en die voorrang heeft op de dolfijnen en varen door naar de zeehonden. Onderweg tijdens het varen moeten we binnen zitten, omdat het varen te snel gaat en het stoppen ook best abruct is. De walvissoort die we gespot hebben is een giant sperm whale en leeft voornamelijk in canyons of dieper water dan 400 meter. Kaikora heeft een grote canyon onderwater doordat hier de twee platen tegen elkaar schuiven en deze soort walvissen houdt van diepte. Maar dit geldt alleen voor de mannetjes, hierdoor hebben we ook alleen jonge mannetjes walvissen gezien. Daarnaast is Kaikora ook een goede plek om albatrossen te spotten en komen er onder de whale watching ook meerdere tegen, waarbij we zelfs meerdere soorten zien. Albatrossen zijn vogels met de grootste spanwijdte. Na meer dan 2 uur gevaren te hebben keren we terug en zit het er helaas al weer op.

Snel terug naar het hostel om een pannekoek te eten. Op zondag heeft het hostel namelijk de services om pannekoeken als ontbijt te serveren, maar wij eten er maar eentje als lunch. Omdat Kaikora naast het zeeleven ook bekend staat om de visgerechten besluiten we een late te lunch te nemen en naar een van de vistentjes te gaan. Richting de sealcolony staat een tentje, lijkt meer een rijdende container waar je de beste vis van het hele dorp kan vinden. Hier wordt s morgens de verse vis gevangen en daarna bereidt. We bestellen een broodje met gegrilde vis, zo wat was dat lekker. Echte verse gegrilde vis. Normaal helemaal niet zo vismens, maar dit was echt super lekker. Helaas weet ik de naam van de vis niet meer, maar iets met blue en kaikora en je zou er achter moeten komen door het te googlen. Aangezien het een plaatselijke vis is. Want ja als je in Nieuw Zeeland bent moet je toch een keertje vis eten en dit is de beste plek van het zuidereiland om het te doen.

English version of Queenstown, deep south and milford sound

For you glen a the details in dutch also in English this time. It is a very long story, but when you want to how it to have no key in the middle of nowhere, you have to read the hole story.

Early awake for the bus to Wanaka. We will pick up at 7.15 am. The first part of the ride brings use to Fox glacier. In Fox glacier we had walked for 1,5 hours to a lake of reflection. After the walk it starts raining and than you can't see the reflection of the mountains in the lake anymore. The second part of the ride brings use to a beach. Normally you can see dolphins from this beach. This day it was raining and cold so you can't see dolphins. So the bus leaved this spot very quickly. In the eind of the morning we arrived in Wanaka and saw the town and went to the supermarket.

In the evening I decided to go to the cinema. I saw the movie hunger games part 4 in a special cinema. This cinema is very small and full of old moviestuff. I saw the movie from a sofa and in the middle you have a break with a cookie. After the movie I walked in Wanaka, but only the pubs were nice in the evening. Because there is not a lot of streetlight I went directly to the hostel.

We walked around the lake of Wanaka on sunday. It was a walk around 2 hours and we also went to the trainstationpark with the biggest tree from hole Wanaka. When you walk, you have a nice view of the lake and the mountains with snow. From the hostel you have also a nice view of both of this things. After the walk, we pland the activities for Queenstown.

We been pick up from this nice city to go to Queenstown the next day. First of all we stopped by the puzzleworld, were you can choose to do a walk or puzzleworld. I choose the walk but not to the top of the mountain. I want to do something, but nog a long walk. From halfway of the mountain the view of Wanaka was amazing to saw. First in time you can see a lot of local homes. After that we went to cormwell to take a picture and arrived in the end of the morning in Queenstown. The sun was shinning, so we went to the park to chill there. I went to the office of climbingorganization, because for tuesday stay climbing on the programm. In the evening we want to do something, so we decided to do a xd dark ride. It is a shooting game were the actions are feeling in your chairs. It feels like you playing a shooting game in a rollarcoaster.

On tuesday morning I awake early. After I had maked my bread for the day, I went to the climbing pick up point. When I arrived there, I heard the guides was sick, so the climbing is moved to thursday. So the hole day I walk to Queenstown. I tould Queenstown is a big place, but you can walk in ten minutes from one side to the other side. In the afternoon in set some pictures on my travelblog and writing a lot about or nice time in New Zealand.

We wake also early on Wensday. We have a super awesome activiteit on the planning for today. It is a activity that can canceld with bad weather and strong wind so first we call the office. The activity is going so we went to the pick up point. With a bus we went to coronet peak. Coronet peak is 3750 feet high. First we get or harness and than we meet or instructuur. Yes I went paragliding. When I get the harness, I was a bit nervous. Happy that I not the only one with afraid of highs. My instructuur is also afraid of highs. After the lesson of only running and after running your legs in the air, we start with running. When we are in the air my nervous is completly disappear and I enoy the view. First I fly and after a few minutes the instructuur ask to controll the paraglid by myself. What easy to control a paraglid. After a few move, we flight to far. We had to turn back and start landing. One of few with a good landing. When you land you have to run and move forward. After my landing a watch the others landing and after that we go back to Queenstown.

Thursday I can climb, but only for a half day. Because it is too much money for one hole day. When I arrived on the pick up place I was the only one except the instructuur. We went to the climbingarea and first I did a few boulders. After that I start with ten routes of small climbing. After the small one, I did two big climbings. The grades in Nieuw Zealand are diffent that in Europe, because they us the Australia grades. So i climb between 13 and 22, waths means I climb 5a till 6b. After big climb it is finished. I want to climb more but it was too expencive, so went to the hostel. In the hostel I was my cloths and we had planned the trip for Australia.

We leaved Queenstown on Friday with the bottom bus to Dunedin. The first stop in by a fruitmarket. We buyed some fruit and after that we went to Cromwell to lunch. We drived to Dunedin after the lunch and start with a citytour from the bus in Dunedin. First we saw the very prity studenthomes. After the university we get the steepest street of the world. For every 2,1 km you walk, you climb 1 km. I walked this street and enoyed the view of Dunedin from there. Then I walked down and we went to the hostel. After check in first we eated and than a citywalk. We walked to some streetart and the trainstation. On the citymap stay more streetart than we can find.

On saterday contiued or trip to invercargill. On the way we maked a lot of stops for pictures and walking. On the trip we saw some seals, sealions and pinguins. The first stop is a beach with typicall new zealands rocks. After the beach we drived to the place called haere mai. We stop for a walk to alight house called nugget point. The wind is here very strong and good for getting windy. It is here so windy that the wind can move you. On this route you can spot some seals. Than we start an other walk on cannibal bay where you can spot sealions. There are two sealions on the bay. In the winter there are more sealions, but now you can saw two sealions. One was sleeping on the end of the beach and an other one was very active on the beach. A few people of the group had not past the sealions and have too wait before they can pas. Because the sealions was one that moment to active to pas. When you pas an active sealion you have to had 10 metres between you and the sealion and don't block the way to the sea. The differents between a seal and a sealion isn't easy to say. On the pictures I maked you can't see the differents because I take the pictures from the sealions from nearby and the seals from far away. After the sealions we went to a waterfall. This one of the more beautifull falls I saw. After that we went to hill loukout point. We start a walk a few minutes from the lookout. This is or second last walk for the day. When we all leaved the bus, the busdriver say the key is broken. We are stuck in the middle of nowhere. There is no signal, but there is one car leaving. So the busdriver went with them for signal. After 30 minutes he came back with a lot of keys, but not one of them fits. So the office have to bring a new key. That will took 2 hours, so the busdriver start with a few people of the group a walk. To the people that stay on the bus he said, I am by the brights. Someone from the office came and try the key. The key works, but he put the bus on his feet. So we have to leave the bus and puss it from his feet. After that we pick the busdriver up and drive streat to Invercargill. First things all the people did in Invercargill was shopping, because the supermarket is open till 9 o'clock and it was 8.45 pm. After shopping we went to the hostel and eat something. A small group from the bus took a drink after eating.

We went to the milford sound on sunday the 13th of december. First I packed my backpack. When I want to pack my coolingbag from the ground, my backpack fell on the ground. Now I know I had to where my backpack clicks. After that a long drive stay on the planning. We went directly to Gaston to change a bus. The first part we drive was from Gaston to the anau. By the anau we had a lunch break. This is the last place with mobile signal. For 8 hours os this, hopely not the same as yesterday. From here to the milford sound ypu drive pn the miford sound road. The road is start building in 1929 for people to have work. Because the world war the road is open in 1953 but only for five months of the year. Because the tourism more populair in 1970 the road starts open for the hole year. When you drive this road when it is raining you can see a lot of waterfalls. With sunshinning you can't see this waterfalls. In the winter is this a ski area. Today it a raining day so you saw a lot more waterfalls a normal. I saw a lot of highlights but it waa cloudy, so you can't saw the top of all the mountains. A typical bird of New Zealand, the kea land on the bus. One of the higher stops we had not raining but snowing. So when we drivong this road we had a the four seasons. After the road we did the cruise for 1,5 hours and drived back on this road. Because it is so cloudy the milford sound isn't so nice too see, bur you can't the weather. When we drives back, it took four hours to Queenstown. In this four hours I look a very bad movie.

Wanaka, Queenstown, deep south en milford sound

Dit wordt een heel lang verhaal, maar heb al een tijdje niks gepost. Dus niet schikken als er geen eind aan lijkt te komen, maar voor de mooie avonturen toch echt doorlezen. Zeker als je benieuwd bent hoe het is om met een bus in de middel of nowhere te stranden.

The english version of this came later, because it takes to long to write everything in English and this is a very long story.

Vroeg op staan voor de bus naar Wanaka. We worden opgehaald voor het hostel om kwart over zeven, dus een lekkere vroege dag. We rijden meteen door naar het stadje Fox glacier en doen hier een wandeling naar een meer of reflection en zien de mooie reflecties in het water. Nadat we de wandeling geeindigd hebben , beginnen wolken te voorschijn te komen en langzaam aan te regenen. Met regen is de reflectie in het water niet te zien, dus gelukkig nog net op tijd geweest. Vervolgens stoppen we op een strand. Met mooi weer kan je hier dolfijnenspotten, maar nu regent het en is het koud en kan je ze niet zien, dus de bus vertrekt weer snel. Begin van de middag komen we dan ook aan in Wanaka. Eerst boodschappen doen en dan de stad verkennen.

'S avonds besluit ik alleen naar de bioscoop te gaan. Ik ga naar deel 4 van de Hunger games, deze film is net uit en de bioscoop hier schijnt een atractie te zijn. De bioscoop is erg klein en staat vol met oude film atributen. Met lekkere sofa stoelen begint de film met halverwege een pauze met een koekje. Na afloop nog ff door Wanaka gewandeld, maar alleen de pubs zijn dan nog wat. Wanaka heeft weinig licht 's avonds dus maar snel doorgewandeld naar het hostel en lekker slapen.

Zondag gaan we een wandeling doen van de ene kant van het meer naar de andere kant. Langs het water lopen voor 2 uur en pakken ook het stationspark met de dikste boom uit de buurt mee. Mooi uitzicht op het water en de bergen met sneeuw en dat zie je ook zelfs vanuit het hostel. Mooie wandeling door een privegebied van natuurbeheer en waar je de planten zelf water kan geven. Na de wandeling de activiteiten voor queenstown gepland.

Maandag worden we al weer opgehaald uit dit leuke dorpje om naar queenstown te gaan. Onderweg stoppen we om een wandeling heuvel op te maken of puzzelword te gaan. We kiezen voor de wandelen en zien Wanaka van bovenaf. Niet geheel de route naar de top, want heb eogenlijk geen zin in wandelen de berg op, maar ja dan heb je wat te doen en kan je echt genieten van het uitzicht. We rijden door naar Cornwell en stoppen daar voor een foto en begin van de middag komen we aan in Queenstown. De zon schijnt volop en gaan dan ook lekker in het park liggen. Tussendoor nog ff naar het centrum voor klimmen gelopen, aanzien dinsdag klimmen op de planning staat. 'S avonds na het eten willen we nog wat doen en besluiten te gaan xd dark riden. Dat houdt in dat je in een soort achtbaanstoel zit en monsters met een pistool doodschiet. De effecten van de film krijg je mee in de stoel, zo zit je in een helikopter en die stort neer en dan voel je de stoel helemaal trillen.

Dinsdagochtend na het brood smeren ga ik met goede moet naar het klimcentrum om te gaan klimmen. Eenmaal aangekomen hoor ik dat de begeleider ziek is en wordt het klimmen naar donderdag verplaatst, andere optie is klettersteigen, maar klimmen is toch gaver. Dan maar lekker door het stadje lopen wat toch wel heel klein is na verwachting. In tien min van de ene kant naar de andere kant gelopen. S middags fotos gedaan en vanavond lekker rustig aan.

Woensdagochtend staan we weer vroeg op. Op de planning staat een superleuke activiteit. Deze activiteit zou vanwege hele weer niet door kunnen gaan. Daarom bellen we eerst de organisatie Skytrek, maar gelukkig gaat het door. Dus vroeg naar het pick up point toe en met een bus bovenaan de heuvel gebracht naar coronet peakt. Coronet peak bevindt zich op 3750 feet hoog. Vanaf hier krijgen we een harnas om en ontmoeten onze medespringer. Want ja ik ga paragliden. Ben eigenlijk als ik het harnas om krijg best wel nerveus. Maar gelukkig ben ik niet de enige met hoogtevrees, want ja mijn medespringer de instructuur heeft het ook. Na de uitleg van gewoon de berg afrennen en dan je benen de lucht in doen, gaan we rennen. Eenmaal in de lucht zijn mijn zenuwen totaal verdwenen en geniet ik volop van het uitzicht. Eerst lekker rustig vliegen en naar een paar minuten mag ik zelfs sturen naar wat uitleg. Wat makkelijk gewoon naar de kant toe leunen en aan het koord trekken. Daarna genieten van een paar stunten, want ja ik heb iets tussen de easy laid back and thrilling flight in. We maken een paar rondjes en snelle bochten. Na bijna voorbij de landingsplek te vliegen moeten we toch weer omdraaien en al bijna weer langen. Wat gaan 15 minuten toch snel om. Een van de weinige met een goede landing, want ja je moet naar voren leunen en lopen, maar de meest maken toch een kont landing met soms wel eens een instructuur die erboven op rolt. Daarna kijken naar de andere landingen en met het busje weer terug naar Queenstown. De rest van de dag met een supergevoel rond gelopen en genoten van het zonnetje in het park van Queenstown.

Donderdag staat dan eindelijk het klimmen op het programma. Helaas maar een halve dag klimmen, want anders wordt het wel heel duur. S morgens naar het verzamelpunt en daar aangekomen blijkt dat ik de enige ben. Dus samen met de instructeur aar het gebied en hij hangt de touwen uit en dan kan ik eerst beginnen met de warming up. Vervolgens op een lage wand eerst een stuk of 10 routes geklomen. De rotsen in Nieuw Zeeland zijn van andere structuur en nog totaal niet afgeslepen. Vaak zijn de routes ook een combinatie van overhang en gewoon klimmen met veel knijper. Na de korte routes die van makkelijk naar moeilijk gaan naar de langere routes en klim daar 2 routes met een moeilijke overhang om van gedeelte 1 naar gedeelte 2 te komen. Ze gebruiken hier een heel ander systeem als waardering, mamelijk australisch. De routes waren tussen de 13 en 22 met moeilijkheid, omgerekend iets tussen de 5a-6b. Helaas na de langeroute weer terug. De middag doorgekomen met wassen en australie uitzoeken.

Vrijdag 11 december verlaten we om elf uur Queenstown om met de bus naar Dunedin te gaan. We gaan Deep South. Eest stoppen we bij de fruitboer om wat fruit te komen en rijden dan door naar Cromwell om daar te lunchen. Daarnaar rijden we door naar Dunedin en krijgen we een stadstour vanuit de bus. Dunedin is een van de grotere plaatsen hier in Nieuw Zeeland. We zien de universiteitswijk met de leuke oude huisjes en het centrum en rijden daarna naar de steilste straat van de wereld. Hier stijg je 1 km voor elke 2,1 km dat je loop. De straat naar boven gelopen en genoten van het uitzicht. Vervolgens weer naar beneden gelopen en de bus naar het hostel. Eerst eten en daarna de stad in wandelen en fotos maken van straatkunst en het treinstation. Helaas niet alle straatkunst kunnen vinden, maar wel leuke fotos gemaakt, die later volgen.

Zaterdag vervolg de route naar invercargill. We stoppen onderweg vaak om een wandeling te maken en dieren te spotten, zoals zeehonden, zeeleeuwen, vogels en pinguins. Eerst stoppen we op een strand om bepaalde nieuw zeelandense rotsen te bewonderen. Daarna rijden we naar de omgeving die haere mai genoemd wordt. Hier doen we een wandeling naar de vuurtoren, genaamd nugget point. Bij deze route kan je letterlijk uitwaaien. Het waait hier namelijk zou hard dat je bijna vooruit geblazen wordt. Van de route naar de vuurtoren zijn zeehonden te bewonderen.

Daarna doen we een wandeling bij cannibal bay waar zeeleeuwen te bewonderen zijn. Er zijn twee zeeleeuwen te zien, waarvan een ligt te slapen en de andere is erg actief en zorgt ervoor dat een deel van de groep hem al gepasseerd heeft en de rest moet wachten tot de zeeleeuw weer rustig ligt. Het verschil tussen zeehonden en zeeleeuwen is bijna niet te zien, maar een zeeleeuw heeft snorharen en een zeehond niet. Helaas op de fotos bijna niet te zien, want de zeeleeuwen zijn van redelijk dichtbij, maar de zeehonden helaas alleen van veraf. Na de zeeleeuwen rijden we door naar een waterval, voor een wandeling. En van de mooiere watervallen die we gezien hebben en we hebben toch wel heel veel watervallen gezien, te veel om de tel bij te houden. Daarnaar rijden we door naar hill loukout point en stoppen hier ff snel om een foto te maken. Daarna maken we ons klaar voor de een naar laatste wandeling van de dag. Nadat iedereen uitgestapt is, zegt de buschauffeur ineens dat de sleutel van de auto gebroken is. Lekker gestrand in een plek waar geen toiletten en mobielsignaal is. Gelukkig rijdt er net een auto weg en rijdt de buschauffeur mee tot de plek waar weer signaal is. Een deel van de groep start de geplande wandeling en de rest blijft op de bus en spullen passen. Na iets van een half uur komt de buschauffeur terug met een man met veel sleutels, helaas niet een van onze bus. Dus wachten tot er een sleutel van de office komt. 1,5 uur wachten zeggen ze, maar uiteindelijk bijna 2,5 voor er iemand van de office komt met een sleutel. Ondertussen is een deel van de groep met de buschauffeur een wandeling van een uurtje gaan doen. Moesten aan de persoon maar dprgeven hem op te halen voor de brug. Dus eerst wordt de sleutel getest, maar diegene die hem brengt rijdt hierbij de bus op zijn voet. Snel iedereen de bus uit en duwen. Nadat dat probleem opgelost is en het onderhand al zeven uur is, gaan we nadat de buschauffeur opgehaald is, weer verder met de bus en slaan de laatste stop maar over. Om half negen komen we aan in Invercargill en iedereen eerst boodschappen, want ja de supermarkt is maar tot negen uur open en dan ff snel wat naar binnen werken en een drankje met de groep. Op naar de volgende dag.

Zondag 13 december staat dan eindelijk de milford sound op het programma. Eerst de tassen inladen. Er achter gekomen dat een koeltas pakken van de grond nog best een opgave is als je tas niet vastzit op je rug. Tas glijdt zo van mijn schouders over mij heen, gelukkig alleen de tas en niet tas met mijn. Daarna start helaas wel een hele lange busrit. Vanuit intercargill gelijk doorrijden naar Gaston om daar te wissel van de deep south bus naar de milford sound bus. Eerst rijden we naar de plek te anau. Hier hebben we een soort van lunch/ontbijt stop. Dit is ook gelijk de laatste plaats met mobielsignaal. Voor de komende acht uur geen signalen, maar hopen dat gisteren niet herhaald, haha. Wegaan op weg naar de milford sound weg. Deze weg is aangelegd voor de werkgelegenheid in 1929 en tojdens de wereldoorlog stil gelegden. In 1953 is deze weg definitief geopend voor 5 maanden per jaar. Jaren later, ongeveer 1970, kwamen er meer toeristen en is de weg het hele jaar open. De mildford soundweg is een weg met als het regent heel veel watervallen onderweg. De winter is dit een skigebied. Vandaag regent het een beetje en zijn er veel watervallen te bewonderen. Het is een route met mooie hoogtepunten onderweg, alleen jammer dat het bewolkt is. Op de parkeerplaats van deze weg zijn kea tegen te komen. Dit is een vogel die lijkt op de nederlandse valk, maar een typisch nieuw zeeland dier is, waarvan er niet veel meer over zijn. Vervolgens stoppen we om het uitzicht op de foto te zetten terwijl het regent vanaf halverwege de weg. Maar op deze hoogte van deze stop sneeuwt het zelfs. Het is hier zomer, maar het sneeuwt hier. Ja echt sneeuw. Na de weg komen we bij de milford sound aan. 1,5 varen langs de bergen met sneeuw op de top en veel wolken. Door de bewolking is de milford sound niet zo heel mooi. Jammer maar het weer is niet te veranderen.

Op de terugweg een stuk sneller gereden met maar een stop, aangezien het een rit van vier uur is. Kijken ondertussen in de bus een te slechte film om de tijd te doden.

Westport tot en met Franz Josef

Maandag 30 november vertrekken we uit Westport en gaan door naar lake mahinapua. Op naar een avond feesten met de bus. Eerst nog ff rijden, weer redelijk lange dag bus hangen. Maar vrijwel meteen starten we al met een wandeling naar Cape foulwind. Gisteren hebben wij daar al gewandeld en gefietst, dus nu mee doorrijden naar tauranga bay en vanaf daar naar de zeehonden gewandeld. Helaas was het nu eb en waren de zeehonden bijna niet actief. Daarnaast was de populatie veel minder, ben blij dat ik gisterem zelf ben geweest. Daarna in de bus, iemand was wat belangrijks vergeten dus eerst weer langs het hostel en daarna door tot punakaiki. Hier hebben we een wandeling gedaan met uitzicht op de zee. De naam van punakaiki komt van de pannekoekenlaag opgebouwde stenen. De rotsen lijken hier opgestapelde pannenkoeken. Het derde gedeelte van de busrit bestaat uit het dorpje Greymounth bezoeken. Hier een iemand oppikken en een outfit voor vanavond zoeken. Op maandag is hier alles dicht, dus alleen naar het warenhuis dat vol met kerstspullen ligt. De opdracht van de outfit is dat ie moet beginnen met de eerste letter van je naam, aangezien je nauwelijks keuze heb en er niks van kerst met de l begin, besluit ik een kinderbril te komen van rudolf en mij little rudolf te noemen, een goedkope en makkelijke oplossing. Dan op naar de bus en op naar lake mahinapua.

S avond start het feest na een goed avondmaal. Eerst nog de zonsondergang op het strand bewonderd. De zon gaat tussen kwart voor negen en negen uur onder. Als de zon eenmaal onder gaat, gaat dit zo snel dat fotos maken erg lastig is. Maar super genoten van de mooie zonsonderdag. Als de zon eenmaal weg is koelt het heel snel af en gaan we terug voor het feest. Eerst ff verkleden en dan wat drinken. De muziek staat eigenlijk net te hard om met elkaar te praten en voor de rest waren er alleen maar mensen aan het dansen die een beetje gek waren. Dus maar lekker schreeuwerig proberen te praten en genoten van de outfits van andere, na de groepsfoto, waar ik niet op te zien ben, lekker nog ff in bed gaan lezen. De volgende morgen starten we laat met het ontbijt, pas om half tien. De hele ochtend dus een beetje gehangen en daarna ontbeten, met engelse pannenkoeken en warme peer. Wat een vullend ontbijt en kan er bijna de hele dag zelfs op vooruit. Want ja, ook deze dag is weer een busdag. Gelukkig maar relatief kort en starten weer met een wandeling naar een lake. Ff overgeslagen, want ja ook dit meer had ik zelf al gezien. Vervolgens komen we begin van de middag in Franz Josef aan.

Franz josef zijn we vier nachten. Dus vijf dagen, waarvan drie hele dagen. We willen graag een helikopter vlucht doen naar de gletsjer, maar hier moet het mooi weer voor zijn. Vandaar dat we langer blijven dan aanbevolen. Dinsdag maken we een regeldag en gaan naar de office van de helikoptervlucht en boeken ons in voor vrijdagmorgen. Daarna naar te Koha om een steen uit te kiezen voor het maken van een jade voor morgen. Woensdag en donderdag regent het hier namelijk erg hard en dan is er bijna niks te beleven in Franz Jozef. Bijna iedereen blijft dan ook in het hostel, maar wij besluiten een jade te maken. Ik had dinsdag besloten een totempaal te maken, maar na de voorbeeldfotos van Mike van te Koha, besloot in toch een silverfern te maken, het nationale symbool van nieuw zeeland (tip Lennart). Eerst opnieuw een steen uitkiezen en daarna op de machine het grof bewerken. Eerst voorzichtig beginnen, maar je moet toch best hard duwen wil je het steen kunnen bewerken. Daarna rustig schuren met verschillende schuurpapiertjes. Na het schuren zorgt Mike ervoor dat er mooie inkepingen inkomen. Vervolgens nog ff kort schuren en dan kort in olie en af is ie dan. Echt supermooi geworden, foto terug te vinden op foto pagina, maar in het echt is het nog mooier. Meer dan 3 uur bezig geweest met het maken ervan en de vorm was nog best lastig, maar wat leuk om je eigen jade te maken. S avond ik het hostel nog ff lekker bijkomen en met een gezellige duitse meid die bij de bakerij in het dorp werk gepraat.

Donderdag regent het weer de hele dag. Besluiten de was te doen, maar zelfs van naar de waskamer lopen wordt je al helemaal nat van. We doen de was op de hand en laten het drogen in de kamer. Aangezien we geen waslijn hebben, krijgen we een droogrek. Vervolgens gaan we die dag naar het wildlife centre van Franz Josef om kiwis te kijken. Er zijn vijf kiwis ter opvang en 12 eieren in het centre. Daarnaast zien we ook kiwis van 10 en 19 dagen oud. Wat zijn die beesten al groot als ze geboren zijn. Kiwis leven alleen maar s nachts waardoor ze lastig te zien zijn en helemaal om op de foto te zetten. De fotos volgen later als ik een computer te mijn beschikking heb dus nog ff te doen met alleen de verhaaltjes. Na een paar uurtjes in het wildlife centre te hebben rond gehangen gaan we weer terug naar het hostel. De was uitknijpen en verder laten drogen. Omdat de was heel erg lekt in onze kamer, bied de staff aan om gratis onze kleren te drogen in de droger. Natuurlijk geen nee gezegd, want bespaart weer 4 dollar droger kosten.

Op vrijdag staan we vroeg op om mogelijk met de helikopter naar de gletsjer te gaan en daar te wandelen. Helaas kwamen we bij het center om acht uur aan en zeiden ze dat het niet door gaat. Besluiten dan maar rond te kijken in het dorpje voor alleen een helikoptervlucht, omdat ze toch hoort vliegen. Het is nu mooi weer na meerdere dag vele dagen regen. We hebben dan ook snel een helikoptervlucht gevonden en om half tien gaan we dan ook echt de lucht in. Eindelijk de gletsjer van dichtbij zien, welke we bij aankomst konden zien, maar daarna niet meer vanwege de regen. De helikopter vlucht duurt twintig minuteb met tien minuten op het ijs. Wat supergaaf om zo boven de gletsjer te vliegen en werkelijk op het ijs te staan. En wat een mooi uitzicht boven op de berg. Met het vliegen hadden we ook nog eens mazel om voorin te mogen zitten in een helikopter voor zes personen. Wat gaaf om vanaf de cockpit het goed te kunnen zien. Hier heb je zelfs een nog beter beeld op de gletsjer dan van achterin. Wat gaaf om de echte blauwe kleur van de gletsjer te zien met de uitstekende stukken, jammer dat het zo snel afgelopen is. Gelukkig wel echt mazzel gehad met het weer, want daarna zijn er wolken ontstaan en is het zicht een stuk minder. Daarna lekker gechild in de hotpools bij het hostel en alvast de chaos van het wassen en het uitpakken van de backpacks opruimen en vroeg naar bed. Morgen om zes uur opstaan om de bus van zeven uur te nemen naar Wanaka.

English version of Westport to Franz josef

On monday we are leaving Westport and went to lake Mahinapua. In lake mahinapua is a big party in the evening. For this party we have to wear a costum. The costum has to begin with the first letter of your name. My name start with a L and that makes it very difficult. Only one shop was open for buying a costum, but this shop has almost everything with christmas. So i deciced to be a little rudolf.

Before we start the party, we had watcht the sundown on the beach. The sun goes very fast down and this makes it difficult to make good picuters of it. After the sundown we went to the party. The music om the party was too loud, so went early to bed. The next morning we had a very late breakfast with a lot of pancakes. It was so nice breakfast and after this we went to Franz Josef.

We arrived in the afternoon and make a reservation for a helicopter flight for friday. The rest of the first day in Franz josef we spending time to see the town. On wensdag we had maked a jade necklace. The jade I maked was a silverfern. It took me three hours to make it. Because it is still raining since or arrive, we went to the wildlife in Franz Josef to see Kiwis on Thursday. We saw three kiwis yonger than 20 days and 5 kiwi from 6 months till 1 year. After saw the kiwis we had wast or cloths and go chilling in the hostel.

On friday we went to the company for the helicopter flight with walk, but it was cancelled because to combination of bad weather, ice conditions and the crash two weeks ago. We decided to walk in the town. In town we found more companys that flighting, so we books a flight for 20 minutes in the morning. It was so nice to flight in een helicopter and saw the gletsjer from above. Also you can stand voor ten minutes on the snow and ice of the mountains. I would done this again when it was sunshine and you want to see the gletsjes. The walk is when it have raining for a long time nog so safe anymore. The rest of the day we are chilling in the hot pools.

English version of River Valley to Westport

The drive from and to River Valley was a rit like a rollarcoaster. We drived for 45 min on a road you didn't want other cars. We are drived very fast on a really small road. So my stomich things it was a rollar coaster for a really long time. In the afternoon we arrived at Wellington. In wellington we one slept there because we want to the south island. On the way back to Auckland we spend more time in Wellington.

From Wellington to the south island you have too take the ferry. The ferry took 3,5 hours. After the ferry we drived to Kaiteriteri. In Kaiteriteri we spent two night. Because we arrived very late and the kitchen is too small for all the people you can only eating this night. The other day we want too kayaking, but the wind was too strong. As alternative we had took the seashuttle to apple tree bay and than walk to Anchorange. By Anchorange we took the seashuttle back. We enyod the variation of nature in the walk. In the afternoon we cooked early because the small kitchen. The next day we went to Westport.

In Westport we went horseriding. The horseriding took 1,5 hours and we went with the horse in rivers. Sometimes it was a little bit scarry when we the horse going fast down and up. The road we did the horseriding was sometime really small and sometime big.

On sunday is or plan too cycle to Cape Foulwind and than walk to the seals for 1 hour for one way. It was very nice too cycle in the middle of the highway. And what was het nice to see a lot of seals and babyseals. It was a really nice day and what a expercience to cycle on the highway. The netherlands is a land of cycling but you can't cycling on the highway.

River Valley, Wellington, Kaiteriteri en Westport

De rit van en naar River valley is een soort van achtbaanrit. Beide keren een rit van 45 minuten op bergwegjes waar je geen tegenligger wil tegen komen. De buschauffeur zij dat je minder wagen ziek wordt als je doorrijdt, dus reed hij dan ook de maximale snelheid die mogelijk was op deze weg. Echt het gevoel van een lange lange achtbaanrit in je maag. En daarnaast uitkijken voor de spullen die een voor een langzaam naar beneden vallen door de vele bochten in de weg en het schudden van de bus door de hoge snelheid.

Daarna door voor de hele dag in de bus zitten. Zo'n rit van vier uur rijden en een stop van 45 minuten om de bus te wassen komen we eindelijk laat in de avnd in wellington aan. Op de busstop was wifi, zo iedereen gelijk op internet, na 3 dagen internetloos te zijn. Ja lex en lennart, echt 3 dagen geen wifi of internet, alleen maar mensen om mee te praten. Eenmaal aangekomen eerst eten, aangezien het al kwart voor zeven was. Daarna lekker bijgekletsen met han en mijn moeder na zo lang toch geen woord tegen elkaar gezegt te hebben, krijg je als je geen internet heb. Daarnaast lekkere en vieze snoepjes gekocht in de supermarkt. We hadden 2,50 dollar te besteden en wilde ijs halen, maar dat was te duur dus hebben maar snoepjes van 2,49 dollar gekocht. Lijken wel een blij kind van hoe goed we bugdetteren. Na nog ff reisblog updaten, met toch wel slecht engels en dan naar bed toe.

De volgende dag zitten we ook weer voor lange tijd in de bus. Eerst iedereen in wellington ophalen en dan naar de ferry voor het zuider eiland. 3 uur lang varen met alleen maar zee, tot het eind, dan zie je bergen, had het spectacularder verwacht. Daarna doorrijden naar een wijngaart en genieten van het uitzicht. Het landschap in het zuidereiland is totaal anderds dan het noordereiland. Vervolgens helemaal doorrijden naar het Abel tasman national park. We slapen hier in kaiteri logde, maar echt klein voor het aantal personen. Koken moet je doen als eerst of laatste, want er is bijna geen ruimte.

Vrijdag gaan we kayaken, helaas horen we de avond ervoor al dat er mogelijk slecht weer op komst is. En ja hoor, hebben wij weer, te veel wind om te kunnen kayaken (net als hot water beach). Gelukkig een superleuk alternatief gevonden, namelijk met de seashuttle naar apple tree bay. Verwelkomt worden door jongens op het strand die stonden te zwaaien en shirts uittrokken en vervolgens over een loopbrug, klapt gewoon uit en als het hard waait is het rennen om geen natte voeten te hebben met een golf, naar een strand. Gewoon midden op het strand uitstappen en beginnen met een wandeling van twee uurtjes naar anchorage. Veel afwisseling van natuur, regenwoud/duinen/stranden/bos zijn de landschappen die voorbij komen. De voorspelling voor de middag was veel regen, maar gelijk begon het pas te regen toe we aan het einde van de route waren. Gelukkig op de seashuttle binnen zitten. Terug bij het hostel is het droog en doen dan ook ff snel de was voor het regend. Verder koken voor er een nieuwe bus aan komt voordat er niet meer gekookt kan worden. Verder genieten van het vakantiegevoel in de zon met een zak chips en een drankje.

De volgende morgen doen we een wandeling naar een platform boven het strand. Hier hebben we een mooi uitzicht op het strand. Mooi alle kleuren blauw van het water, maar missen de gouden gloed van het strand zoals iedereen het eruit vind zien. Dan weer terug en wachten tot de bus vertrek voor een lange busrit naar Westport. De lange busrit sordt onderbroken bij een meertje, lake rotoroa, waar een groot deel van de groep gaat zwemmen. Ik geniet mooi van het uitzicht van de bergen en het water, maar ben blij als we weer verder rijden. Na deze breek komt alle informatie over de acitviteiten in Westport langs en zitten te twijfelen om te gaan paardrijden. 2,5 uur en 86 km nog om te besluiten om het toch te gaan doen. Een leuke nederlandse meid van de bus doet het ook en het is hier reatief goedkoop. Eenmaal aangekomen bij de paardenboederij stappen we alle drie uit met onze backpacks. Vervolgens snel wat warm aantrekken en op naar bet paard. Eerst nog ff veel te grote laarzen aan en een te grote regenjas,want ja het regent. Eenmaal op het paard eerst proberen stil te staan, want hij had nettwee appels gegeten en wilde graag bewegen, na veel moeite gelukt. Daarna beginnen met het paardrijden voor 1,5 uur. Ik liep als tweede van ons drieen en had mazzel dat ik een makkelijk paard had. Mijn paard volgde het paard voor me, waardoor ik bijna niet hoefde te sturen. Wel lekker om te beginnen op een makkelijk paard voor de eerste keer. Tijdens het paardrijden komen we verschillende landschappen tegen en rijden dan ook op grote paden afwisselend met hele smalle padjes, waar je echt moest zorgen dat het paard niet ging stil staan om te eten, tot en met rivieren. Echt super gaaf om met een paard door de rivier te wandelen, maar wat eng om steile heuvels af te gaan om in de rivier te komen. Maar het engste van allemaal was in een draf van de heuvel af en vervolgens meteen een heuvel op, goed naar achter en voren leunen. Na 1,5 uur was het paardrijden afgelopen voel ik mijn spieren wel, gelukkig snel naar het hostel. Maar eerst nog ff boodschappen doen. Gelukkig was de supermarkt nog een half uur open toe we daar kwamen en na vele malen door de hele supermarkt gelopen te hebben, hebben we eindelijk onze producten en staan buiten. Weer eens verkeerd daarna gelopen naar het hostel en dan toch echt koken, want onderhand is het al kwart voor negen. Lekker een pasta met roomsaus en groente gegeten. S avonds nog ff in de gezamelijke ruimte gezeten. Zitten nu in een yha die superleuke sfeer heeft in tegenstelling tot de andere yha's.

Voor zondag staat alweer een wandeling op het programma. Ja weer wandelingen in nieuw zeeland, maar deze keer wordt het afgewisseld met eerst een stuk fietsen. Gratis fietsen van het hostel, met een makkelijke route, de snelweg volgen! Ja echt de snelweg, maar natuurlijk eerst ff weten welke kant van de weg fietsen, links of rechts. Na gevraagd te hebben aan een vrouwtje die de ramen aan het wassen was, toch maar echt op naar de route. Want alles is hier links dus natuurlijk ook het fietsen. Fietsen is hier toch echt wel anders, je fiets hier namelijk gewoon op een snelweg waar de auto's 100 km/h rijden. Deze weg voor 11 km volgen volgens het bord naar cape foulwind, maar blijkt 13 km te zijn met weinig bordjes om te weten waar je heen gaat. Achteraf echt heel makkelijk, gewoon de hele snelweg volgen tot je bij de vuurtoren bent. Bij de vuurtoren begint dan ook onze wandeling. Een wandeling van een uurtje heen en uurtje terug, want ja als je fiets moet je ook weer teruglopen naar de fiets. Na een uurtje lopen komen we uit bij een platform waar je uitkijkt op een kolonie van wilde zeehonden. Niet echt maar een of twee zeehonden, nee meer dan 15 wilde zeehonden te zien. De zeehonden hebben net jongens gekregen en super graaf om dan baby zeehonden in het wild te zien. Echt genieten en hebben dan ook meer dan een uur genoten van de zeehonden voor we terug gingen wandelen en fietsen. Op de terugweg van het fietsen was het heel rustig op de weg en hebben dan ook echt midden op de snelweg kunnen fietsen. Wat een ervaring om op een snelweg te rijden als fietser, een ervaring die nooit in nederland mogelijk is. Terwijl wij juist zo'n fietsland zijn.