En?lish version of roadtrip part 2

The second day in Kalbarri National park we decivee to do a hike from 9 km. For this hike we had to drive on an unsealed road for one hour, because the way is possible for twowheeldrive, but is more maked for fourwheeldrive. The hike is the way more than word. The hike is all the time different and really nice views with cliffs, rivers and cliffs. This kind of hikes we have to do more, they are so nice, but this is not possible in the Netherlands. After the hike we went to the city to refill or water and drived to the north for camping.

The next morning we drived to Monkey Mia, and stopped on the way in Denham for lunching and to see a church from shells. The shells of this church are comming from shellbeach. They took the bricks from this beach and build with it.

We sleeped by Monkey Mia to stay up really early. We saw in the sunrise and had the lucky change to see wild dolphins. On 8 am you can see the feeding of the dolphins, but this is really toeristic. We decived to leave early here and see the lookouts on the way out of Monkey Mia. By one of the lookouts we saw little sharks, manta ray and a stingreal. After that we went to a spot with a small beach in the water and went to shell beach. A beach only with shells on it. The shells are as strong as bricks and used to build the church we saw before. In the evening we went to a campingspot with a lot of flies, so we made a fire for the flies.

The next morning we had breaky by a stromatoleit lake. After that we drived to carnarvon and went tothe mechanic for the car and after enjoyed the rest of the day on the camping. On 5th of may Jonas and I do fishing on the jetty for hours. We catched one fish that is big enought, has to be more than 30 cm. But the fish we catched lying to long in the sun to eat it, so we just it as bit.

English version roadtrip start

Wednesday in the morning we are ready for the roadtrip. Om ten o clock we checking out of the hostel, I maked the last pictures with the people I forget. Then we started pakking the car; start with the big backpacks and then the daypacks. Beginning of the afternoon we start to drive, but first we said goodbye to the people. We going to miss them, but lucky we going to do a nice trip with nice people. We started the trip with eating hamburgers and did some shopping. Then we drived to the north, but we are pretty late, so we looking for a campingspot above Yanchep. It is not really calling a camping, but more a sleepingspot next to the roadway. After we did some games, we went to bed.

The next morning it started raining and we didn't know of are tent was waterproof. For this reson I was awake at 5.30 am to see the sunrise. After the breaky we went to the pinnacles dessert and end the drive when it starts raining. The time I was here before, it was the same. We ending the day in a place between Leeman and Green Head in a capmingspot next to the beach. Here we enjoyed the sunset. We enjoyed as well the music of or neighbours and the nice food and drinks.

From this place we drived to Geraldton. In the mine time Jonas and I went fishing and the others went to do the shopping. At the end this was not a good fishingspot, so we decide to drive to Northapton to see Emilie. Emilie is my old roommate from the hostel in Perth. In the evening we went to a campingspot seven kilometers from Northampton. This campingspot is really big. After setting the tent and the matress in the car, we start to made a campfire where we enjoy or meal. For the campfire we only missing the patatoes and the marshmallows to put on the fire.

On saterdaymorning we drived to the Kalbarri National Park. We enjoying the park for two days. The first day we saw diferent lookouts point on the left side of the national park. The top of the day was a hiking from 3 km to a rock in the shape of a mushroom. The hiking is along the cliffcoast of western australia and went back to the dune. After we refilled or water, we went to the campingspot. We drived for more then 30 minutes on an unsealed road and when we arrived we where the only one there. When we maked the van and the tent ready for sleeping, we can enjoy the stars and sunset.

Roadtrip start

Woensdagochtend helemaal klaar voor om aan de roadtrip te beginnen. Om tien uur uitchecken uit het hostel, nog de laatste foto's maken met de mensen die ontbraken. Als allerlaatste pakken we de auto in, eerst alle backpacks en daarna de dagrugzakken. Begin van de middag rijden we weg van het hostel, na iedereen nog een keer een goede knuffel en gedag te hebben gezegd. Ga hun toch wel missen, maar gelukkig wacht er een leuke roadtrip met leuke mensen op mijn. We starten de roadtrip gelijk goed door een hamburger te eten in Perth en daarna de laatste boodschappen te doen. We rijden door richting het noorden, mar omdat het eigenlijk al wel best laat is, besluiten we net boven Yanchep een camping te zoeken. Een camping is het uiteindelijk niet echt te noemen, is meer een parkeerplaats naast de snelweg, maar goed je kan er je tent opzetten en je heb bankjes om te zitten. Na het eten doen we nog een spelletje en gaan dan vroeg naar bed.

De volgende morgen regent het en we weten niet zeker of onze tent waterdicht is. Hierdoor zijn we al om half zes wakker, maar kunnen wel mooi de zonsopgangs kijken. Na het ontbijt rijden we door naar de pinnacles dessert en zoals de vorige keer hebben we net het rondje gedaan voordat het begint te regen. We rijden door richting het noorden en eindigen in tussen Leeman en Green Head op een camping in de natuur met een mooi strand waar we de zonsondergang bekijken. We drinken en eten met ze alle en genieten van de avond met de muziek van onze buren.

Van deze plek rijden we door naar Geraldton en dan verder door naar Northampton. In Gereldton doen we de grote boodschappen, omdat het nog ff duurt voordat we weer een supermarkt zien. Jonas en ik besluiten hier te proberen te vissen, maar helaas is het uiteindelijk niet de geschikte visspot. Dus rijden we maar door naar Northampton om daar Emilie, mijn oude kamergenoot van het hostel gedag te zeggen. In de avond vinden we een campinspot zeven kilometers van Northampton. De campingspot is zo groot, dat we keuze zat hebben om te kiezen waar we staan en maken ons eigen kampvuur. We genieten van avond eten bij ons eigen gemaakte kampvuur, missen alleen nog de aardappelen en de marshmallows.

De volgende morgen rijden we naar Kalbarri National park. Hier willen we twee dagen van genieten en de eerste dag doen we verschillende lookouts aan de linkerkant van het park met als hoogtepunt een 3 km wandeling naar een rots in de vorm van een paddestoel. Deze wandeling loopt langs de ruige klifkust van west Australie en loopt via de duinen terug naar de auto. We besluiten na het hervullen van ons water naar een campingspot te rijden. We rijden voor zeker een half uur op een onverharde weg naar de spot toe. Hier aangekomen is die helemaal leeg en wij zijn dan ook de enige hier de hele nacht. Tijdens het opzetten van de tent kunnen we genieten van de zonsondergang en de sterren.

Laatste blog voor de roadtrip

Zaterdag moet ik werken, maar dan heb ik tot dinsdag vrij. Ik besluit te gaan genieten van de tijd en bak mijn eigen brood op zondag en show iemand rond in Perth. Op maandag bak ik pavlova. Het hele hostel geniet mee van de goed gelukte pavlova. Want ja een hele in mijn eentje opeten zou toch wel erg gek zijn. Op dinsdag gewoon werken. Woensdag besluit ik een active dag te hebben en ben gaan fietsen op een van de fietsen van het hostel. Aan het eind van de dag bijna 40 km gefietst naar plekken waar backpackers normaal niet komen. Maar wat een mooie natuur te zien bij het Hertsman lake regional park, een heel groot meer met vele fietsroutes eromheen en mooie uitkijkpunten op het meer en daarna door haar het hollywood reserve, met een herdenksbeeld voor de oorlogen in een rozentuin. Daarna toch maar terugfietsen naar het hostel, maar met zo'n fiets is het toch wel lastig de heuvels op te komen. Maar gelukkig is toch het meest vlak. Maar wat voelt het toch stees vertrouwd op een fiets en is een goede activiteit hier. Moet ik eigenlijk vaker gaan doen, maar helaas is de fiets hier niet echt goed genoeg voor.

Op donderdag ontmoet ik een van mijn mogelijke reismaatjes en wandelen samen door het kings park. Vrijdag werken in hostel. Zaterdag besluit ik eerst een regeldag te maken, was doen, tent + matje scoren. In het hostel waren veel van deze dingen achtergebleven waardoor is deze gratis kon hebben, maar ja schoonmaken kost toch wel veel tijd. Daarna met een groepje naar Subiaco geweest. Daar was een street party festival met live muziek en veel eten, met gratis proeverijen. Op zondag besluit ik alvast mijn tas in te pakken en orgiseer dingen te doen.

Maandag is het Anzac dag in Australie. Op deze dag vieren de australischer en nieuw zeelanders de eerste wereldoorlog. Met zijn vieren van het hostel gaan we s morgens vroeg naar de stad om daar de parade te zien en daarna een koffie samen te drinken. In de parade lopen verschillende mensen mee en zie je vooral oude mensen of dienaars op dit moment. Als we terug komen in het hostel, helemaal nat van de regen besluit een lunch te maken voor een groepje. We eten met een groepje van acht een curry en s avonds drinken we een drankje in een bar. Dinsdag is mijn laaste dag werken in het hostel. Daarna tas verder pakken en in de avond gaan we afscheidsdiner met tacos. En maken ik verschillende fotos in het hostel met mensen die ik straks toch wel ga missen na een lange tijd mee heb opgetrokken.

Hierbij voorlopig een tijdje geen verhaalt meer vanwege de roadtrip die morgen start en de verbinding niet altijd even goed is en zeker op de meeste plekken geen data beschikbaar is.

Het hostelleven, 28 maart tot 15 april

Na het inchecken in het hostel besluit ik om naar Fremantle te gaan. Vanwege pasen is de markt bij Fremantle open en is er een street art festival. De hele dag genoten van verschillende artiesten op straat, van vuurspuwers tot mimspelers. Hele dag genieten van de straatartietsen in het zonnetje. Eind van de dag naar de markt om daar een beetje rond te kijken. Lekker wat eten en dan wat groente kopen voor de rest van de week.

Vanaf dinsdag begint de jacht naar werkt zoeken weer, helaas heb ik in de weken tot nu toe vele interviews gehad, vele mails en telefoontjes verder nog geen baan. Het enige baantje wat ik heb, is werken voor gratis accomodatie. Daarom heb ik woensdag 13 april dan ook besloten dat het tijd wordt om verder te reizen. Zaterdag krijg ik te horen of ik samen kan reizen met Christina en Jonas, goede vrienden geworden in het hostel. Vandaag 15 april afscheid genomen voor een week, ze gaan naar het zuiden reizen voor een weekje, maar komen gelukkig nog terug.

Tussen alle dingen toch genoten van het leven in Perth. Gezellig uitgaan met zijn alle of met het halve hostel naar het strand gaan. Lekker chillen in het park of bijkletsen met Nicolette van travelactive. Pool spelen of boulderen met Australiers en daarna poging tot buitenklimmen wat door de regen abseilen wordt. Gelukkig wist ik hoe je moest abseilen, de twee mannen hadden het nog nooit gedaan. Naast alle terleurstellingen van het werk zoeken probeer ik toch volop te genieten van deze kleine dingen.

Maar helaas wel zo goedkoop mogelijk, wat soms een leuke uitdaging is. Samen eten of zo goed mogelijk maaltijd maken van het voedsel wat je heb. Drinken van de voucher van het hostel. Al deze uitdagingen maken het toch wel leuk, zeker als je lekker eet en wat drinkt met andere.

Laatste dagen met ouders

Vanaf besluiten we helemaal door te rijden naar Perth vanaf Mt Barker. Maar eerst gaan we nog de giant castle rock skywalk doen. Aangekomen bij de begin van de route laten we mama achter bij de campervan om een boek te lezen en gaan Han en ik wandelen aan de 2.2 km route omhoog. Meteen na 100 meter zien we al drie kangoroes. Daarna lopen we door, het pad wordt steeds kleiner en modderig vanwege de regen van gisteren. Na 2.2 km komen we bij een rots, om het laatste stuk te wandelen, moet je ladder van 7 meter op. Helaas door te regen te gevaarlijk, maar ondanks dat een geweldig uitzicht al. Daarna rijden we door over de snelweg, ik rij ook een stukje, maar is toch lastiger in een grote campervan dan ik dacht. Daarnaast is links rijden toch wel ff wennen. Eind van de dag komen we in Perth aan en blijven hier slapen voor een nacht.

Vrijdag rijden we dan ook gelijk door naar het noorden, naar de pinnacles dessert. Hier is een grote dessert met pinnacles te zien. In de middag eten we fish en chips van kreeft in een kreeftfabriek en genieten van de verschillende lookputs in de buurt. Met als hoogtepunt een stromolietmeer waar je leuk omheen kan wandelen. Zaterdag rijden we terug naar Perth en spenden de avond bij Gerrit-jan in Fremantle.

Zondag, 27 maart is een regeldag. Koffers naar hotel en hostel brengen, campervan inleveren en met de bus terug naar de stad. Aan de begin van de middag zijn we hiermee klaar en besluiten we een rivercruise op de swan river te doen. Wat leuk om Perth vanaf een ander perspectief te zien. Genoten van de laatste momenten met Han en mama. Maandagochtend is het dan ook zover, ik ga weer naar het hostel en Han en mama naar de luchthaven. Toch wel lastig om na twee weken met elkaar weer afscheid te nemen. Het afscheid valt dan ook zwaar, maar gelukkig heb ik genoeg vrienden in het hostel om mij heen.

Mandurah tot mount barker

Vrijdag vertrekken we uit Mandurah om naar Bunburry te rijden via Harvey. In Harvey is de grootste orange (the big orange die niet zoveel voorstelt) en bekijken daar een dam (steep walk, wel indrukwekkend). Daarna gaan we lunchen in australind. Hier eet ik voor het eerst fish and chips in het park met uitzicht op het strand. Toch echt het ultime backpackers gevoel. Lekker genieten van de eten met een mooi uitzicht en leuke mensen om je heen, veel beter kan het bijna niet. Eind van de middag komen we aan in Bunburry en besluiten daar een korte wandeling langs een vijver te doen. Daarna kijken of we dolfijnen kunnen spotten op de bay, helaas niet gezien, maar wel een lekkere duik genomen. Na het eten nog de zonsondergang bekeken vanaf een lookout point.

Zaterdag besluiten we vanaf Bunbury naar Dunsborough te rijden via Busselton en Yallingup. We rijden gelijk door naar Busselton om daar het treintje over de pier te nemen naar de onderwaterwereld. Dit is de langste pier van Australie, 1,8 km lang. Helaas is de onderwaterwereld niet zomooi als in het great barrier reef, maar toch nog best wat koraal langs de palen te zien, net als vele soorten vissen. Acht meter diep is het water hier en je staat dan ook helemaal op de bodem. Daarnaast door naar Yallingup. Echt klein surfersstadje. Hier hebben we gelunchd en daarna een grot bekeken. We wilden ook nog een lighthouse bekijken, maar helaas waren we te laat om nog naar binnen te mogen. Dus dan toch maar door naar de camping en in het stadje eten.

Zondag vertrekken we vroeg van een toch wel slechte camping in Dunsborough naar Margaret River. Mooie wijnvelden om doorheen te rijden, maar ja wijnproeven wordt hem nog niet om negen uur s morgens. Dus rijden we maar eerst langs een mooie kustroute naar een grot toe. Willen daar een leuke tour doen, helaas een slang in de grot waardoor betreden van de grot verboden is. Dan toch maar doorrijden naar Augusta, een toch wel erg klein plaatsje. Maar hier heb je een lighthouse die op het meest zuidwestelijke punt van Australie staat. Daarnaast is dit de grootste vuurtoren op vaste land van Australie en daarnaast een plek waar de Southern Ocean en de Indische Oceaan samen komen. Via de toeristische route rijden we weer terug en over de snelweg naar Karrikura. Wat een dorpje van niks, rijden dan maar naar de wijngaard in de buurt om daar te lunchen met wijn en een mooi uitzicht op de wijngaard. Echt een lekker vakantiegevoel. Via een lange route van toch wel 125 km rijden we naar het plaatsje Pemberton, maar wel met hier en daar wat zijwegen. We wandelen dan ook naar een waterval in het Beedledup national park wat meer een miezerig straaltje lijkt en doen een toeristische route die eigenlijk niet echt geschikt is voor de campervan. Met afgrond naast je, een keer slippen en een bange moeder rijden we toch door. En ja eigenlijk toch wel een echt leuke route. Nu lekker op de camping bijkomen.

Maandag rijden we door naar Walpole. Onderweg stoppen we bij de Gloucester tree, helaas mag ik hem niet beklimmen, eigenlijk ook niet helemaal veilig. Daarna rijden we door naar big brook dam om daar langs het meer een korte wandeling te doen. Vanaf daar begint de lange weg naar Windy harbour. Een plek waar je 360 graden view heb en lekker lunchen in een stadje van toch wel niks. Daarna rijden we reststreeks door naar Walpole, een weg van 125 km. We wilden een toeristische route doen, maar vanwege gecontroleerde bosbranden was dit niet mogelijk, dus dan maar rechtstreeks rijden. Wel een lange zit, maar ja de steden liggen hier nog dicht bij elkaar vergeleken met de rest van australie. Na bij de camping walibies gezien te hebben, besluiten we dat het wel genoeg is voor vandaag.

Han was dom genoeg om zijn telefoon in op de vorige camping te vergeten, dus op dinsdagochtend rijden we 250 km om, om deze op te halen. 250 km dezelfde weg als gisteren, niet echt een leuke bezigheid. Daarna rijden we door naar de Giant Tringle Tree om een giantische boom te zien die drie delen van de stam heeft. Als je er in staat, pas je nog bijna 3 keer in het hole gedeelte van de stam. Daarna rijden we door naar de vallei van de gianten. Hier vinden we dan ook reusachtige bomen met bomen tot wel 75 meter hoog. ,aar hier heb je twee soorten eucalyptische bomen, de rode en gele. De gele worden 40 meter hoog en de rode 75 meter. Het verschil tussen de rode en de gele is dat de rode een dikkere stam heeft. Bij deze vallei bewandelen we de tree top walk, hierbij loop je tussen de toppen van de bomen. Je loopt op de hoogte van de gele eucalyptisch, ongeveer 40 meter boven de grond. Mama en Han vonden de wandeling wel erg engdoor de wind, maar was een mooie wandeling die zeker goed te doen is met hoogtevrees. Daarna doorgereden naar Denmark om hier een curry te eten en door naar de camping te gaan. Tussendoor gestopt bij de greens pool, helaas te koud om te zwemmen, dus maar genoten van het uitzicht op de pool en de ruige zee.

S avonds op de camping wil mama marron klaarmaken die ze s ochtend in Pemberton heeft gekocht. De marron is nog levend en ze is toch iets te bang om hem zo in het kokende water te stoppen. Gelukkig is er een tang en kan het zo het kokende water is. Tijdens het koken wordt ie rood en na het afspoelen onder de kraan, geniet ze van het opeten. Toch niks voor mij, niet mijn smaak, maar grappig om te kijken hoe bang ze eigenlijk is om het levende beest op te pakken.

Woensdag regent de hele dag. Rijden dan ook meteen via een scenic drive door naar Albany. Helaas de leuke activiteit is afgesloten dus dan maar door stadje rijden en lekker lunchen daarna. Veel uitzichtpunten bekeken, maar bij de meeste kan je helaas niet ver kijken door de regen. Dus besluiten maar een binnenactiviteit te doen, namelijk naar het ANZAC museu toe. Hier leer je nog meer over de geschiedenis van de eerste wereldoorlog van uit Australisch en Nieuw zeelands perspectief in een hieper modern museum. Rijden dan ook maar door naar mount barker om daar te overnachten en hopen op beter weer.

Eerste dagen samen reizen met ouders

Maandagochtend wordt het het hostel verlaten wat toch wel mijn huis was geworden in vijf weken tijd. Het voelde echt aan of je in een familie leeft, maar gelukkig kom ik over twee weken weer terug. Maar ja, vandaag is het 42 graden in Perth en wat ga je dan natuurlijk doen als je moet wachten tot vier uur om je ouders weer te zien. Naar de beach toe, maar eerst het verdiende geld van de afgelopen weken op de bank zetten. Dan samen met Christina naar de beach, nog wat samen doen. Na vandaag moet ze me echt twee weken missen, gelukkig voor haar zijn er nog genoeg anderen in het hostel. Vanuit het strand gelijk door naar de esplande om Han en mama weer te zien. Vanaf daar de bus naar het hotel, maar ja als je teveel kletst in de bus vergeet je op stop te drukken. Dus toch maar bus weer een halte terug en dan eindelijk in het hotel. Al bijna etenstijd en wat eten en kletsen en daarna toch echt naar bed.

Dinsdag staan we vroeg op om de camper op te halen vlak bij het vliegveld. Daarna maar alle tassen ophalen en het hostel laten zien. Shoppen in de outlet, beach bekijken, sculpturenfestival en kingspark, toch allemaal ff laten zien in een dag. Het is dan ook een lange dag met veel heen en weer rijden, maar ja dan heb je wel in een korte tijd de mooiste plekken van Perth gezien. S avonds maken we ons klaar voor de tour naar Rottnest island.

We staan dan ook om 5 uur op op woensdag en worden om 6.10 opgehaald bij het hostel. Met de ferry naar rottnest island vanaf Perth. Helaas een beetje omstuimige tocht met windkracht 6. Maar heelhuids aangekomen eerst wat drinken en dan fietsen op rottnest island. Ja fietsen voor zo'n 13 km en daarna snorkelen. Eerst over het zuiden fietsen en via de weg dwars door het midden naar het noorden toe. Bij parker point worden we verwelkomt door quokka's, kleine wallibies. We eten hier een banaan. Han besluit niet aangevallen te willen worden en geeft zijn schil aan de quokka, die er meteen van begint te eten (eigenlijk mag je ze niet voeren). Bij longreach bay besluiten we te gaan picknicken met onze pasta en bananen. Na de lunch ook maar lekker een zwem genomen en doorgefietst naar the basin om daar te snorkelen. Na het great barrier reef valt snorkelen hier wel een beetje tegen, maar toch wel lekker om ff in het water te zwemmen. Als laatste fietsen we door en bezoeken het museum over de historie van rottnest island. Wist je dat een nederlander het een rattennest vond en vandaar de naam rottnest island. Eind van de dag gaan we weer terug en gaan dan ook vroeg slapen naar een lange dag fietsen en zwemmen.

Na een vermoeiende dag, gaan we de volgende dag reizen. We rijden naar fremantle om daar lekker koffie te drinken en de boulevard te bekijken. Daarna rijden we door naar Rockingham om daar in het park aan het strand vis en chips te eten. Echt een engels gerecht op zijn australisch eten. Na het stadje bekeken te hebben, helaas geen zeedieren gezien (staat er om bekend), rijden we over een weg met alleen maar cattlestations naar het serpetine national park. Na een korte wandeling van 0,5 km komen we bij een waterval en nemen een lekkere duik. Al laatste bestemming rijden we naar Mandurah om daar te eten en te overnachten. Als je hier op de weg rijdt, heb je een mooie kust te zien. Maar als je ook maar iets landinwaards gaat zie je alleen maar farmland of niemandsland.