Vrijdag vertrekken we uit Mandurah om naar Bunburry te rijden via Harvey. In Harvey is de grootste orange (the big orange die niet zoveel voorstelt) en bekijken daar een dam (steep walk, wel indrukwekkend). Daarna gaan we lunchen in australind. Hier eet ik voor het eerst fish and chips in het park met uitzicht op het strand. Toch echt het ultime backpackers gevoel. Lekker genieten van de eten met een mooi uitzicht en leuke mensen om je heen, veel beter kan het bijna niet. Eind van de middag komen we aan in Bunburry en besluiten daar een korte wandeling langs een vijver te doen. Daarna kijken of we dolfijnen kunnen spotten op de bay, helaas niet gezien, maar wel een lekkere duik genomen. Na het eten nog de zonsondergang bekeken vanaf een lookout point.

Zaterdag besluiten we vanaf Bunbury naar Dunsborough te rijden via Busselton en Yallingup. We rijden gelijk door naar Busselton om daar het treintje over de pier te nemen naar de onderwaterwereld. Dit is de langste pier van Australie, 1,8 km lang. Helaas is de onderwaterwereld niet zomooi als in het great barrier reef, maar toch nog best wat koraal langs de palen te zien, net als vele soorten vissen. Acht meter diep is het water hier en je staat dan ook helemaal op de bodem. Daarnaast door naar Yallingup. Echt klein surfersstadje. Hier hebben we gelunchd en daarna een grot bekeken. We wilden ook nog een lighthouse bekijken, maar helaas waren we te laat om nog naar binnen te mogen. Dus dan toch maar door naar de camping en in het stadje eten.

Zondag vertrekken we vroeg van een toch wel slechte camping in Dunsborough naar Margaret River. Mooie wijnvelden om doorheen te rijden, maar ja wijnproeven wordt hem nog niet om negen uur s morgens. Dus rijden we maar eerst langs een mooie kustroute naar een grot toe. Willen daar een leuke tour doen, helaas een slang in de grot waardoor betreden van de grot verboden is. Dan toch maar doorrijden naar Augusta, een toch wel erg klein plaatsje. Maar hier heb je een lighthouse die op het meest zuidwestelijke punt van Australie staat. Daarnaast is dit de grootste vuurtoren op vaste land van Australie en daarnaast een plek waar de Southern Ocean en de Indische Oceaan samen komen. Via de toeristische route rijden we weer terug en over de snelweg naar Karrikura. Wat een dorpje van niks, rijden dan maar naar de wijngaard in de buurt om daar te lunchen met wijn en een mooi uitzicht op de wijngaard. Echt een lekker vakantiegevoel. Via een lange route van toch wel 125 km rijden we naar het plaatsje Pemberton, maar wel met hier en daar wat zijwegen. We wandelen dan ook naar een waterval in het Beedledup national park wat meer een miezerig straaltje lijkt en doen een toeristische route die eigenlijk niet echt geschikt is voor de campervan. Met afgrond naast je, een keer slippen en een bange moeder rijden we toch door. En ja eigenlijk toch wel een echt leuke route. Nu lekker op de camping bijkomen.

Maandag rijden we door naar Walpole. Onderweg stoppen we bij de Gloucester tree, helaas mag ik hem niet beklimmen, eigenlijk ook niet helemaal veilig. Daarna rijden we door naar big brook dam om daar langs het meer een korte wandeling te doen. Vanaf daar begint de lange weg naar Windy harbour. Een plek waar je 360 graden view heb en lekker lunchen in een stadje van toch wel niks. Daarna rijden we reststreeks door naar Walpole, een weg van 125 km. We wilden een toeristische route doen, maar vanwege gecontroleerde bosbranden was dit niet mogelijk, dus dan maar rechtstreeks rijden. Wel een lange zit, maar ja de steden liggen hier nog dicht bij elkaar vergeleken met de rest van australie. Na bij de camping walibies gezien te hebben, besluiten we dat het wel genoeg is voor vandaag.

Han was dom genoeg om zijn telefoon in op de vorige camping te vergeten, dus op dinsdagochtend rijden we 250 km om, om deze op te halen. 250 km dezelfde weg als gisteren, niet echt een leuke bezigheid. Daarna rijden we door naar de Giant Tringle Tree om een giantische boom te zien die drie delen van de stam heeft. Als je er in staat, pas je nog bijna 3 keer in het hole gedeelte van de stam. Daarna rijden we door naar de vallei van de gianten. Hier vinden we dan ook reusachtige bomen met bomen tot wel 75 meter hoog. ,aar hier heb je twee soorten eucalyptische bomen, de rode en gele. De gele worden 40 meter hoog en de rode 75 meter. Het verschil tussen de rode en de gele is dat de rode een dikkere stam heeft. Bij deze vallei bewandelen we de tree top walk, hierbij loop je tussen de toppen van de bomen. Je loopt op de hoogte van de gele eucalyptisch, ongeveer 40 meter boven de grond. Mama en Han vonden de wandeling wel erg engdoor de wind, maar was een mooie wandeling die zeker goed te doen is met hoogtevrees. Daarna doorgereden naar Denmark om hier een curry te eten en door naar de camping te gaan. Tussendoor gestopt bij de greens pool, helaas te koud om te zwemmen, dus maar genoten van het uitzicht op de pool en de ruige zee.

S avonds op de camping wil mama marron klaarmaken die ze s ochtend in Pemberton heeft gekocht. De marron is nog levend en ze is toch iets te bang om hem zo in het kokende water te stoppen. Gelukkig is er een tang en kan het zo het kokende water is. Tijdens het koken wordt ie rood en na het afspoelen onder de kraan, geniet ze van het opeten. Toch niks voor mij, niet mijn smaak, maar grappig om te kijken hoe bang ze eigenlijk is om het levende beest op te pakken.

Woensdag regent de hele dag. Rijden dan ook meteen via een scenic drive door naar Albany. Helaas de leuke activiteit is afgesloten dus dan maar door stadje rijden en lekker lunchen daarna. Veel uitzichtpunten bekeken, maar bij de meeste kan je helaas niet ver kijken door de regen. Dus besluiten maar een binnenactiviteit te doen, namelijk naar het ANZAC museu toe. Hier leer je nog meer over de geschiedenis van de eerste wereldoorlog van uit Australisch en Nieuw zeelands perspectief in een hieper modern museum. Rijden dan ook maar door naar mount barker om daar te overnachten en hopen op beter weer.