Laatste dorpjes op het zuidereiland voor we doorgaan naar het noordereiland.

Terug gekomen van Deep South na een lange dag. S avonds na negen uur komen we eindelijk aan in Queenstown. Snel inchecken in het hostel en dan door naar Domino's om een pizza met een paar mensen van Deep South te eten en dan naar bed. Bij dominos een pizza bestellen is makkelijker dan je naam spellen ben ik achter gekomen. Probeer in mijn goede engels Lieke te spellen. Denk ik het goed te hebben gespeld, kijk ik op het scherm of de pizza al klaar is, staat er niet Lieke maar Leaka. Helaas toch wel echt slecht. Hierdoor maar ook later aan een Engelse gevraagd hoe zij het speld en gelijk opgeschreven. Toch maar echt leren het wel goed te kunnen spellen.

De volgende dag gaan we een wandeling doen langs de gondola. Wanneer we bij de route aankomen staat er een leuk huisje dat we bekijken. Dan lopen we naar de ingang van de route en staat er dat deze gesloten is en vanaf een andere route gestart kan worden. Geprobeerd de andere route te vinden, maar er waren vier splitsingen en er stonden geen bordjes welke te kiezen. Dus maar weer terug gegaan naar de stad en naar de Cookiebar geweest. Eerst naar een winkel ernaast om korting te krijgen en dan naar de Cookiebar. Bij de Cookiebar aangekomen kijken we naar al het lekkers. Op het scherm komt een sundea naar voren. Een echte cookie sundea en die kiezen we dan ook. Een super sundea met lagen ijs, caramel en koekkruimels met slagroom om het af te maken met een mini koekie. Deze sundea wordt de caramel cookie sundea genoemd. Bijna te veel zelfs om op te eten. De rest van de middag gezellig gekletsen met Jenny van kiwiexpercience en australie geboekt. Na het eten zijn we terug gegaan naar de cookiebar, want tussen 6 en 7 uur is er happy hour en krijg je twee koekjes voor de prijs van een. Dus de volgende dag lekker genoten van onze caramelkoek. Iedereen die in Nieuw Zeeland is en een Cookiebar ziet, ga erin en geniet van een echt lekker vers gebakken koekie, ijs of sundea.

Dinsdag verlaten we Queenstown om door te reizen naar Lake Tekapo. De route van Queenstown naar Lake Tekapo is een mooie route door een pas heen. Voor de pas eerst wachten op drie vrachtwagens die langs reden met een wel heel grote lading, namelijk een huis. Het is hier goedkoper om met huis en al te verhuizen dan je huis te verkopen. Dus wordt dit dan ook als doodnormaal beschouwd. Toch wel raar om een huis in delen te zien op een vrachtwagen. Maar daarna rijden door de pas met een uitzicht op bergen en een plek waar je perfect kan zweefvliegen. Je ziet dan ook meerdere onderweg en maken er in de buurt een lunch stop. Helaas geen tijd om het te doen, maar leuk om te zien. Na deze pas rijden we een tijd langs het spoor en komen in Lake Tekapo aan. Perfecte plek om sterren te zien, helaas te veel regen en wolken als die tijd dat wij er zijn. Daarnaast is Lake Tekapo echt een asiatisch stadje. Komen bij een kerkje aan, gezellig bekijken, staan er allemaal asiaten voor. Verder nog een wandeling naar Mt John gedaan, een wandeling door het bos maar de top van de berg. Op deze berg staat een observatorium om sterren te bekijken. Helaas mag je hier s nachts niet zelf heen om sterren te kijken, maar die zijn er niet te zien. Verder maar snel weg uit Lake Tekapo, niet mijn dorpje. Wel een lekkere maaltijd gemaakt, hutspot. Alleen helaas prakte de wortels niet en waren de aardappelen wit, waardoor het geheel niet op hutspot leek, maar met een beetje jus smaakte het lekker. Mensen kijken ook een beetje raar op hier van de combinatie alles in een pan en prakken maar. Toch denk ik wel een beetje gewoonte van alleen de Nederlanders, maar zolang het maar lekker is.

Donderdag verlaten we dan ook Lake Tekapo en gaan naar Christchurch. Christchurch is een stad die in 2010 en 2011 zwaar getroffen is door een aardbeving. Deze stad is nog zwaar herstelde hiervan en ondergaat nog kleine aardbevingen meerdere keren per week. Donderdag op vrijdag was er zelfs een aardbeving van 2.7 net buiten Christchurch. De stad lijkt door alle aardbevinden waarvan het herstelde is, nog een bouwput. Het monument voor de aardbevingen zelf is ook nog in aanbouw en is 6 jaar na dato pas klaar. Dit geeft wel aan hoe erg de stad er onder geleden heeft. Om de stad toch aantrekkelijk te maken is er door de hele stad straatkunst terug te vinden. Dan ook een route gewandeld langs alle straatkunst, die soms de bouwvalligheid doet verdoezelen. Nog een leuk weetje over Christchurch. Bij het inchecken mijn paspoort laten zien, die na een ongelukje in de tas in Hot Water Beach naar chocolade ruikt. Bij het terugkrijgen van de paspoorten zien wij gelijk het verschil. Als ik zeg dat door de geur komt, begint de man achter de balie aan mijn paspoort te ruiken. Ja hoor, nog steeds ruikt een deel van mijn paspoort naar Chocolade. Hoe zou dit straks met de douane gaan?

Na Christchurch gaan we door naar Kaikora. Kaikora is een klein maar leuk stadje. We komen Kaikora binnen rijden om elf uur en stoppen eerst op Kaikora lookout om over de stad uit te kijken en rijden dan door na de sealcolony. Hier kunnen we de zeehonden van dichtbij bekijken. Zeehonden liggen gewoon tussen de auto's. Best lastig om dan tien meter afstand te houden. Later op de middag terug geweest en toen bewees het maar dat je echt niet te dichtbij moet komen. Een man raakt de zeehond bijna aan en deze begin aan te vallen. Man springt snel achteruit. Vrouw heeft het gefilmd, haha. Na de sealcolony worden we afgezet bij het hostel en checken in. Snel spullen droppen, Joyce betalen voor het dolfijnen zwemmen en door naar de Whale Watching centre. Na rennen door tijdsnood, want hadden maar half uur voor inchecken en naar de whale watching te gaan, wat 20 min uit elkaar ligt. Na veel gehuig daar aangekomen blijkt het gecancelled te zijn. Gelukkig kunnen we ingeboekt worden voor zondag om 7.45. Dan maar fietsen pakken en gaan fietsen naar de sealcolony en genoten van de zeehonden. Op de tandemfiets fietsen, wel te gelijk opstappen anders gaat het niet goed. Iedereen waar we langs fietsen kijkt ons, ja want hier is een tandem helemaal niet normaal en de meeste mensen kunnen er ook niet op fietsen.

De volgende ochtend lekker geklets met mensen in het hostel. Omdat het zou gaan regenen, wat uiteindelijk niet gebeurt is. Wat boodschappen gedaan en winkeltjes gekeken op de fiets, want die is gratis dus wel zo makkelijk. S middags gaan we in het hostel een steen beschilderen. Ja hier doodnormale bezigheid. Hier in het hostel liggen overal geschilderde stenen van mensen en zo kan je ook zien uit welk land de backpackers komen, superleuk idee. Het drogen van de steen duurt best lang dus in die tijd pakken we de fietsen en gaan naar een boederij toe. Om te zien hoe schapen geschoren worden, schijnt heel erg leuk te zijn. Je kan er gewoon zo naar binnen lopen en na een paar minuten wordt je begroet door de hond. Vervolgens komt de schapenherder en geeft je een lammetje van drie dagen oud in je armen, zodat je een leuke foto kan maken. Als er meer mensen komen mogen we eerst het lammetje voeren en daarna kijken hoe een schaap geschoren wordt. Wat ziet dat er zielig uit, maar het helpt het beest wel. Daarna veel uitleg gehad over de werkzamenheden die er bij komen kijken en het blijkt dat je maar 12 dollar per jaar per schapenvacht verdient. Echt heel weinig, maar ze hebben gelukkig de show er ook nog bij. S avonds in het hostel lekker gekletsen en spelletjed gespeeld.

Zondagochtend staan we vroeg op om te gaan whale watchen. Om kwart voor acht bij de whale watching inchecken en om kwart over acht de veiligheidsbriefing. Tijdens het wachten maar wat souverniers gekeken. Na de briefing worden we in een busje gezet voor een ritje van zeven minuten van Kaikora centrum naar South Bay. Dan eindelijk op de boot. Starten opnieuw met een briefing over veiligheid en varen dan supersnel weg. Tijdens het varen moet je binnen blijven zitten. Na ongeveer 40 minuten gaan we langzaam varen en mag je naar buiten toe. Hierbij kan je kijken hoe ze een walvis proberen te spotten en luisteren naar het geluid van een walvis. Je weet dat er een in de buurt is als je veel clicks hoort over de soort van sonar. We zien een eerdere boot die al een walvis gespot heeft en varen daar dus heen. Van de walvis vanaf de boot zie je niet veel. Je ziet de walvis ademen en een gedeelte van zijn rug, maar dit is het beste te zien van bovenaf dus de hele tijd op het bovendek gestaan. Het meest spectaculare is wanneer de walvis naar beneden duikt en zijn start laat zien. Meestal heb je er mazzel een te zien, maar na deze walvis varen we een tijdje rond en ineens zien we weer een boot stil liggen en varen erheen. Dit wordt de tweede wavis die we zien. Na veel geluk zien we zelfs ook een derde walvis. Omdat we nog tijd over hebben en het dolfijnenzwemmen wisseling van boten heeft, kunnen we snel een kijkje gaan nemen bij de dolfijnen. Er zijn in Kaikora Dusky dolfijnen die speciaal in deze omgeving leven. Helaas blijven we hier maar kort, omdat al snel een boot van de dolfijnenzwemmen komt en die voorrang heeft op de dolfijnen en varen door naar de zeehonden. Onderweg tijdens het varen moeten we binnen zitten, omdat het varen te snel gaat en het stoppen ook best abruct is. De walvissoort die we gespot hebben is een giant sperm whale en leeft voornamelijk in canyons of dieper water dan 400 meter. Kaikora heeft een grote canyon onderwater doordat hier de twee platen tegen elkaar schuiven en deze soort walvissen houdt van diepte. Maar dit geldt alleen voor de mannetjes, hierdoor hebben we ook alleen jonge mannetjes walvissen gezien. Daarnaast is Kaikora ook een goede plek om albatrossen te spotten en komen er onder de whale watching ook meerdere tegen, waarbij we zelfs meerdere soorten zien. Albatrossen zijn vogels met de grootste spanwijdte. Na meer dan 2 uur gevaren te hebben keren we terug en zit het er helaas al weer op.

Snel terug naar het hostel om een pannekoek te eten. Op zondag heeft het hostel namelijk de services om pannekoeken als ontbijt te serveren, maar wij eten er maar eentje als lunch. Omdat Kaikora naast het zeeleven ook bekend staat om de visgerechten besluiten we een late te lunch te nemen en naar een van de vistentjes te gaan. Richting de sealcolony staat een tentje, lijkt meer een rijdende container waar je de beste vis van het hele dorp kan vinden. Hier wordt s morgens de verse vis gevangen en daarna bereidt. We bestellen een broodje met gegrilde vis, zo wat was dat lekker. Echte verse gegrilde vis. Normaal helemaal niet zo vismens, maar dit was echt super lekker. Helaas weet ik de naam van de vis niet meer, maar iets met blue en kaikora en je zou er achter moeten komen door het te googlen. Aangezien het een plaatselijke vis is. Want ja als je in Nieuw Zeeland bent moet je toch een keertje vis eten en dit is de beste plek van het zuidereiland om het te doen.