Op naar de bus van Taupo. Meteen na het instappen in de bus wordt er al een optie gegeven om te doen als activiteit in de ochtend. Er kan gekozen worden uit vijf activiteiten, maori iets, zorben, wandelen, stad bekijken of lugde. Lugde is met kartjes van de berg af race. Wij kiezen er voor om te gaan lugden. Eerst met de gondel omhoog en dan drie ritjes de berg af met een kartje. De baan is ongeveer 2 km. Er zijn verschillende routes naar beneden. Gemiddelde snelheid met het kartje ligt tussen de 30 en 50 km/h. Lekker hard de berg afracen, met veel bochten en mooi uitzicht. Met ongeveer 4 minuten ben je beneden en dan met de stoeltjeslift met de kartjes eronder weer naar boven, op naar de volgende afdaling. Helaas na drie keer weer met de gondel naar beneden en met de bus weer verder.

Eenmaal aangekomen in taupo 's avond lekker rustig aan gedaan. Volgende dag staat namelijk een wandeling van acht uur op het programma, de torangi alpine crossing. We staan die dag dan ook bepakt en wel klaar om half zes voor de shuttle naar het begin van de torangi alpine crossing. Eerst een rit van 1,5uur. Dan begin de wandeling. Eerst een uurtje vlak wandelen en ff rusten voor het harde stuk, een wandeling van twee uur steil omhoog. Eenmaal boven zitten we er bijna helemaal doorheen en nemen dan ook veel rust. Kijken op de kaart en zien dat we pas 6,4 van de 19,4 km hebben afgelegd.

Besluiten om nog maar iets ver te lopen en net voor het hardste punt, toch een soort van graat terug te keren. Toch een te moeilijke route voor onze conditie. Maar wat mooi om toch het hoogste punt gezien te hebben en daarwerkelijk op een vulkaan te lopen. Terug genieten we volop van de route en hebben dan ook echt tijd om fotos te maken en nog een zijroute naar een waterval te nemen. Toch iets van 15 km gelopen in zeven uur met redelijk wat rust. Want 15km in een bergen met steile trappen op en af val toch wel echt ff tegen. Als we terug bij het punt zijn, zijn we dan ook blij dat het busje met een half uurtje ons op komt pikken. Maar helaas keerde er meer mensen terug en moesten we hierdoor 1,5 uur wachten voor er een busje kwam. Eenmaal terug in het hostel meteen genoten van onze pizza die we gisteren al gekocht hadden. Lekker eten en dan nog ff de hot pool ingeweest. Wat voelt dat lekker aan na zo hele dag wandelen en op tijd naar bed en backpack inpakken voor de bus van de volgende dag naar river valley.

Van taupo naar river valley is het met de bus vier uur rijden. Hierdoor wordt de route opgesplits in vier delen. Na een uurtje rijden stoppen we bij de supermarkt om boodschappen te doen, want de volgende 24 uur is daar geen mogelijkheid voor. Bij de tweede stoppen staat een wandeling van 2 uur op het programma naar een mooie waterval. Eerst mooi door het bos lopen en dan langs het water naar boven naar de waterval. Nu eens de hele waterval van dichtbij bekijken. Daarna door na boven en de waterval vanaf bovenaf bekijken met het mooie uitzicht op de vulkaar van de torangi alpine crossing en op een berg die gebruikt is in de lord of de rings film. Daarnaast kan je mooi over de waterval en een soort van dal in kijken en dan rustig een vlak pad volgen terug richting de bus. Met ondertussen uitzicht op bomen, planten en mooie rotsen. Wel de route beetje snel gelopen, maar dan blijf je de groep nog voor en kan je op eigen tempo lopen. Stuk betere wandeling dan gisteren, maar toch heel anders om op een vulkaan te wandelen dan naast de rivier van een waterval. Nu in de bus verder naar river valley, waar geen internet is, bijna niet. Alleen maar dieren en een hostel, waar je kan paardrijden en white water raften.

Bij river valley is inderdaad geen moer te doen. In avond gezellig met de groep mee eten. Na het eten is iedereen gaan bier gaan drinken. Totaal geen zin in, dus lekker met een kamer genoeten gaan kaarten in de kamer. De volgende morgen worden we vroeg wakker en besluiten een van de wandelingen te doen. Eerst met de ziplijn het water over en dan de berg oplopen met echt een smal padje. Op een geef moment moeten we waterval oversteken, alleen isDeze zo glad dat we toch maar besluiten deze niet over te steken. Vonden we net iets te gevaarlijk, over een te kleine balk zonder houvast die niet vastligt, alleen maar op de gladde stenen. Dus dan maar weer terug naar beneden en lekker genieten van het zonnetje in de vroege morgen en op naar wellington.